yín hún
yín é
yín sòng
yín bài
yín wán
yín míng
yín shǎng
yín gǎo
yín niǎo
yín chuāng
yín yǒng
yín yín
yín tà
yín zhài
yín zhóu
yín xiǎng
yín duàn
yín náo
yín yǒng
yín dēng
yín shēn
yín xiù
yín jí
yín jiān
yín ōu
yín hǒu
yín guān
yín fēng
yín xiě
yín xí
yín méng
yín shēng
yín jiāng
yín shí
yín zhòu
yín sòng
yín gē
yín jiào
yín gǔ
yín cháo
yín qióng
yín qióng
yín xīng
yín wán
yín wèi
yín xiǎng
yín qiè
yín biān
yín bǐ
yín xiào
yín chàng
yín qióng
yín jiān
yín nòng
fù hún
xiāo hún
líng hún
cán hún
cú hún
gōng hún
xiāo hún
yōu hún
xiāng hún
mèng hún
fàng hún
míng hún
juān hún
fāng hún
yān hún
fù hún
xiāo hún
chǔ hún
yuàn hún
yáng hún
méi hún
chūn hún
jīng hún
yǐn hún
qiàn hún
sāo hún
huán hún
sān hún
bīng hún
huà hún
mí hún
jī hún
zhēn hún
jīng hún
guó hún
sǐ hún
huā hún
yíng hún
shōu hún
qiáng hún
zuì hún
zhuī hún
áo hún
shī hún
zhāo hún
lóng hún
hǎn hún
yín hún
yí hún
dié hún
liǎn hún
níng hún
yīng hún
xù hún
shǔ hún
huáng hún
shè hún
shāng hún
yuè hún
gōu hún
chǐ hún
xiāng hún
lí hún
gū hún
něi hún
shěn hún
yóu hún
fù hún
kè hún
bié hún
jiào hún
shēng hún
yīn hún
xīn hún
chéng hún
cán hún
fǎn hún
duàn hún
chuī hún
wàng hún
chī hún
qīng hún
tí hún
zàng hún
wáng hún
shī hún
jīng hún
chán hún
guǐ hún
mò hún
mái hún
zhēn hún
jiāo hún
shén hún
xiǎn hún
zǒu hún
líng hún
⒈ 诗人的灵魂。
引五代齐己《经贾岛旧居》诗：“若有吟魂在，应随夜魄迴。”
宋蒋捷《探芳信·菊》词：“料应陶令吟魂在，凝此秋香妙。”
⒉ 指诗人的梦魂。
引元马臻《旅夜》诗：“睡薄吟魂冷，西风亦屡惊。”
⒊ 诗情；诗思。
引唐李咸用《雪》诗：“高楼四望吟魂敛，却忆明皇月殿归。”
宋苏舜钦《师黯以彭甘五子为寄》诗：“枕畔冷香通醉梦，齿边餘味涤吟魂。”
元叶颙《日暮江村杂兴》诗：“孤舟中夜笛，感慨动吟魂。”
《水浒传》第三九回：“消磨醉眼，倚青天万叠云山；勾惹吟魂，翻瑞雪一江烟水。”
吟yín(1)（动）吟咏：～诗｜～颂｜～唱。(2)（名）古典诗歌的一种名称：《秦妇～》。
魂读音：hún魂hún(1)（名）灵魂：～儿。(2)（名）指精神或情绪：梦绕～牵｜神～颠倒。(3)（名）指国家、民族的崇高的精神：国～｜民族～。