cōng yù
cù yù
yīn yù
kù yù
gān yù
chàng yù
fú yù
nóng yù
cāng yù
fèn yù
ǎi yù
pán yù
yīn yù
mèn yù
shěn yù
yāng yù
fú yù
bó yù
sēn yù
shū yù
fú yù
qì yù
bó yù
nóng yù
yīn yù
fú yù
chén yù
qiè yù
yōng yù
xiāo yù
hóng yù
pián yù
yàng yù
bēi yù
zhì yù
āi yù
fēn yù
nóng yù
dá yù
fán yù
yǎn yù
yì yù
yì yù
yōu yù
è yù
jué yù
yāng yù
fèi yù
yǎo yù
bīn yù
gǎn yù
fèn yù
ào yù
yīn yù
yì yù
fú yù
fú yù
fēng yù
hēi yù
jiě yù
yōu yù
āi yù
ōu yù
fēn yù
méng yù
jī yù
yē yù
míng yù
yíng yù
chóu yù
lóng yù
yān yù
yān yù
wěng yù
yǎn yù
qū yù
yán yù
niàng yù
pán yù
yì yù
wěng yù
chún yù
táo yù
yǎng yù
fù yù
ǎi yù
chōng yù
fèn yù
yì yù
yī yù
馥郁fùyù
(1) 形容香气很浓
例芬芳馥郁。——《艮岳记》英strongly fragrant;heavy perfume⒈ 形容香气浓厚。
引后蜀顾夐《渔歌子》词：“画帘垂，翠屏曲，满袖荷香馥郁。”
宋庞元英《文昌杂录》卷三：“近年方以榠樝花悬酒中，不惟馥郁可爱，又能使酒味辛冽。”
殷夫《春天的祷词》诗：“让我周遭飞跃些活泼玲珑的小鸟，竞放些馥郁的万紫花儿吧！”
⒉ 指浓烈的香气。
引元陈樵《雨香亭》诗：“氛氲入几席，馥郁侵衣裳。”
香气浓厚。
馥fù（名）香气。
郁读音：yù郁yù(1)（形）香气浓厚：～烈。(2)（形）（Yù）姓。郁yù(1)（形）（草木）茂盛：～～葱葱｜浓～｜葱～。(2)（形）（忧愁、气愤等）在心里积聚不得发泄：忧～｜抑～｜～闷。