hēi yù
yì yù
kù yù
yān yù
qiè yù
hóng yù
ǎi yù
wěng yù
yīn yù
yāng yù
fēn yù
fèi yù
bīn yù
yīn yù
jué yù
pián yù
āi yù
è yù
fèn yù
táo yù
fú yù
míng yù
wěng yù
yǎng yù
fú yù
jī yù
yōu yù
cù yù
yì yù
bēi yù
lóng yù
yǎo yù
yē yù
chàng yù
fēn yù
yàng yù
jiě yù
yǎn yù
fán yù
fèn yù
ōu yù
qū yù
qì yù
zhì yù
pán yù
ào yù
nóng yù
niàng yù
yīn yù
gǎn yù
fú yù
shěn yù
chún yù
pán yù
bó yù
yī yù
fú yù
cāng yù
yōu yù
āi yù
fèn yù
méng yù
shū yù
gān yù
fú yù
sēn yù
dá yù
bó yù
fēng yù
fú yù
yì yù
yǎn yù
cōng yù
nóng yù
xiāo yù
yān yù
ǎi yù
chóu yù
yì yù
yán yù
nóng yù
mèn yù
chōng yù
yōng yù
chén yù
fù yù
yāng yù
yì yù
yíng yù
yīn yù
⒈ 亦作“怫悒”。忧郁，心情不舒畅。
引汉东方朔《七谏·沉江》：“心怫鬱而内伤。”
《汉书·邹阳传》：“太后怫鬱泣血，无所发怒。”
三国魏曹操《苦寒行》之一：“我心何怫鬱，思欲一东归。”
明李贽《方竹图卷文》：“非谓其有似於有斐之君子而君之也，直怫悒无与谁语，以为可以与我者唯竹耳。”
茅盾《虹》七：“一种混合了鄙夷和悯怜而又带几分怫悒的心情，将梅女士的笑脸拉长了。”
忧恚的样子。
怫fèi（形）忧郁或忿怒的样子：～郁｜～然作色。怫fú（形）忧郁或愤怒的样子：～郁｜～然作色。
郁读音：yù郁yù(1)（形）香气浓厚：～烈。(2)（形）（Yù）姓。郁yù(1)（形）（草木）茂盛：～～葱葱｜浓～｜葱～。(2)（形）（忧愁、气愤等）在心里积聚不得发泄：忧～｜抑～｜～闷。