zú lèi
zú zǐ
zú miè
zú zǔ
zú pǔ
zú shū
zú guàn
zú zhèng
zú fēn
zú cóng
zú zhǎng
zú yíng
zú zhí
zú fù
zú dǎng
zú quán
zú yì
zú lěi
zú yún
zú shì
zú jī
zú mǔ
zú rén
zú yuē
zú zhū
zú sǐ
zú zūn
zú huī
zú páo
zú jǔ
zú xiōng
zú chǎn
zú qī
zú tán
zú guī
zú qīn
zú qún
zú lí
zú guǐ
zú luǒ
zú dì
zú dì
zú yí
zú yīn
zú xì
shì tán
é tán
fā tán
chě tán
wén tán
bān tán
zōu tán
qǐ tán
lì tán
yòu tán
jué tán
měi tán
huà tán
máng tán
miù tán
cóng tán
yán tán
jiào tán
jiē tán
miàn tán
chàng tán
yī tán
jiàn tán
líng tán
dà tán
jī tán
huì tán
qīng tán
fú tán
qǐng tán
xuán tán
cuǒ tán
jī tán
kuáng tán
cái tán
qià tán
yè tán
dǎ tán
xióng tán
huī tán
diāo tán
jìng tán
kōng tán
jié tán
huì tán
qiǎn tán
tǔ tán
hé tán
bǎi tán
tǔ tán
hé tán
jí tán
tòng tán
qǐng tán
fǔ tán
zú tán
pān tán
jù tán
xián tán
róng tán
zá tán
lǐ tán
chēng tán
qí tán
yū tán
xū tán
bāo tán
kěn tán
gǔ tán
fàng tán
shē tán
biàn tán
cháng tán
zhǔ tán
xù tán
bǐ tán
kǒu tán
héng tán
kuā tán
gǔ tán
héng tán
hú tán
yuē tán
shǐ tán
cháng tán
chán tán
zuò tán
xiǎo tán
xī tán
jiǎng tán
shuō tán
jiàn tán
jù tán
nóng tán
màn tán
kuài tán
míng tán
chǐ tán
bǐ tán
juàn tán
lā tán
fǎng tán
shèng tán
yú tán
shāng tán
qīng tán
wàng tán
è tán
yán tán
jiāo tán
xiāng tán
píng tán
zhū tán
miǎn tán
guò tán
gāo tán
dàn tán
kuǎn tán
xuán tán
⒈ 聚语。
引《周礼·秋官·朝士》：“禁慢朝，错立族谈者。”
郑玄注：“错立族谈，违其位僔语也。”
贾公彦疏：“僔，亦聚也；聚语，解族谈也。”
唐杨炯《盂兰盆赋》：“规矩中，威容翕，无族谈，无错立，若乃山中禪定，树下经行，菩萨之权现，如来之化生。”
宋司马光《言王广渊札子》：“臣伏见新除王广渊直集贤院，外廷之人无不怪惑，偶语族谈，莫知其故。”
族zú(1)（名）本义：家族：家族(2)（名）古代的一种酷刑；杀死犯罪者的整个家族；甚至他母亲、妻子等的家族：～刑。(3)（名）种族；民族：汉～。(4)（名）事物有某种共同属性的一大类：水～｜语～。
谈读音：tán谈(1)（动）说话或讨论：～论｜～心。(2)（名）所说的话：高～｜奇～。(3)（Tán）姓。