kuā zuǐ
kuā kuáng
kuā rén
kuā jiāo
kuā shì
kuā jiàn
kuā róng
kuā lì
kuā chǐ
kuā tuō
kuā màn
kuā yán
kuā mù
kuā xǔ
kuā zhú
kuā mò
kuā qiào
kuā màn
kuā tán
kuā dào
kuā shē
kuā yán
kuā chēng
kuā háo
kuā yòu
kuā ào
kuā tàn
kuā tè
kuā pí
kuā shǎng
kuā tán
kuā jiē
kuā shàng
kuā shuō
kuā zhāng
kuā yì
kuā xǔ
kuā wán
kuā dàn
kuā kè
kuā é
kuā xuàn
kuā jiǎng
kuā shì
kuā xiàn
kuā xīn
kuā kǒu
kuā jiǎng
kuā zhà
kuā yáng
kuā měi
kuā mài
kuā guān
kuā jiāo
kuā màn
kuā qí
kuā cí
kuā zhà
kuā ào
kuā xiǎn
kuā fū
kuā gōng
kuā mí
kuā zì
kuā hù
kuā yàn
kuā jiǎng
kuā wū
kuā hǎo
kuā zhòng
kuā yín
kuā zàn
kuā jìng
kuā biàn
kuā jīn
kuā chà
kuā shì
kuā qǐ
kuā yù
kuā lùn
kuā xuàn
kuā kuò
kuā fá
kuā qiào
kuā yào
kuā duó
kuā shì
kuā dà
kuā shì
kuā qiáng
kuā fú
kuā chěng
kuā bái
kuā fù
hú tán
wén tán
bǎi tán
huì tán
kuáng tán
gǔ tán
xián tán
fàng tán
màn tán
chě tán
tǔ tán
líng tán
xióng tán
qīng tán
zōu tán
píng tán
shǐ tán
miù tán
pān tán
héng tán
kěn tán
qiǎn tán
dà tán
yī tán
é tán
bǐ tán
shèng tán
jué tán
nóng tán
jiào tán
jù tán
jiǎng tán
kuā tán
zhǔ tán
chán tán
guò tán
lā tán
xuán tán
xuán tán
juàn tán
zá tán
zhū tán
jī tán
jiàn tán
qǐng tán
yán tán
yuē tán
fā tán
kōng tán
cháng tán
bǐ tán
gǔ tán
cuǒ tán
shì tán
shuō tán
máng tán
xiǎo tán
xū tán
jī tán
qí tán
kǒu tán
shāng tán
cái tán
qià tán
zú tán
héng tán
xiāng tán
huī tán
tǔ tán
zuò tán
miǎn tán
fǔ tán
dàn tán
miàn tán
jí tán
shē tán
míng tán
huì tán
lǐ tán
è tán
fú tán
xī tán
xù tán
wàng tán
gāo tán
jiē tán
hé tán
cháng tán
fǎng tán
chēng tán
jiāo tán
diāo tán
yán tán
cóng tán
hé tán
dǎ tán
yòu tán
róng tán
chàng tán
chǐ tán
bāo tán
qǐ tán
tòng tán
lì tán
qǐng tán
yú tán
kuǎn tán
jié tán
jiàn tán
měi tán
bān tán
biàn tán
qīng tán
kuài tán
yū tán
yè tán
jù tán
huà tán
jìng tán
⒈ 大言，夸夸其谈。一本作“夸谭。”
引三国魏阮籍《咏怀》之五四：“夸谈快愤懣，惰慵发烦心。”
明方孝孺《与友人论井田》：“仆虽不才，亦尝三思之，而熟究之，非偶为是夸谈也。”
夸赞谈论。 唐柳宗元《乞巧文》：“眩耀为文，琐碎排偶……宫沉羽振，笙簧触手。观者舞悦，夸谈雷吼。”
1. 说大话，自吹：夸口。夸张。夸耀。夸嘴（夸口）。浮夸。夸夸其谈。
2. 用话奖励，赞扬：夸赞。夸许。
3. 奢侈：“贵而不为夸”。
谈读音：tán谈(1)（动）说话或讨论：～论｜～心。(2)（名）所说的话：高～｜奇～。(3)（Tán）姓。