tǔ huā
tǔ kuǎn
tǔ nì
tǔ pū
tǔ wò
tǔ zhuō
tǔ yú
tǔ lěi
tǔ hóng
tǔ gāng
tǔ rú
tǔ cí
tǔ lù
tǔ xià
tǔ xuàn
tǔ mà
tǔ gēn
tǔ fàng
tǔ tūn
tǔ yàn
tǔ fèng
tǔ xī
tǔ yīn
tǔ yào
tǔ yá
tǔ sī
tǔ lǜ
tǔ gòng
tǔ bō
tǔ xī
tǔ yào
tǔ huǒ
tǔ xù
tǔ qì
tǔ huí
tǔ tán
tǔ yǎo
tǔ yīn
tǔ chéng
tǔ hú
tǔ fā
tǔ zhū
tǔ zhàn
tǔ fǎ
tǔ lou
tǔ hún
tǔ tú
tǔ huī
tǔ shé
tǔ suì
tǔ kuǎn
tǔ shù
tǔ qì
tǔ bū
tǔ jué
tǔ lū
tù mo
tǔ nà
tǔ fān
tǔ yào
tǔ shí
tǔ yàn
tǔ cáo
tǔ yán
tǔ qí
tǔ bǔ
tù xiè
tǔ tán
tǔ bái
tǔ xī
tǔ pā
tǔ yàn
tǔ lì
tǔ kǒu
tǔ hú
tǔ shǔ
tǔ cí
tǔ xī
bǐ tán
bǎi tán
yī tán
hé tán
qiǎn tán
xiǎo tán
wàng tán
cháng tán
cháng tán
hú tán
yòu tán
juàn tán
jiào tán
miàn tán
jié tán
gǔ tán
qí tán
chě tán
zá tán
zuò tán
kuā tán
bāo tán
shèng tán
wén tán
kuǎn tán
jù tán
chàng tán
yuē tán
jí tán
jù tán
miù tán
kěn tán
qǐ tán
líng tán
zhǔ tán
fú tán
pān tán
gǔ tán
fǔ tán
kōng tán
qīng tán
xuán tán
zhū tán
lā tán
zōu tán
màn tán
jiāo tán
xī tán
xióng tán
yū tán
měi tán
héng tán
lì tán
yán tán
jiē tán
fàng tán
qǐng tán
jiǎng tán
nóng tán
chán tán
dà tán
fǎng tán
xū tán
è tán
kuài tán
tòng tán
zú tán
lǐ tán
dǎ tán
tǔ tán
jī tán
qǐng tán
miǎn tán
chēng tán
huì tán
shē tán
hé tán
cái tán
xù tán
jiàn tán
shuō tán
kǒu tán
shǐ tán
xián tán
héng tán
huì tán
qià tán
fā tán
jiàn tán
yè tán
gāo tán
chǐ tán
shāng tán
dàn tán
róng tán
diāo tán
huà tán
jué tán
píng tán
tǔ tán
xuán tán
shì tán
guò tán
biàn tán
máng tán
jìng tán
xiāng tán
cóng tán
cuǒ tán
bǐ tán
yú tán
yán tán
bān tán
míng tán
huī tán
é tán
kuáng tán
qīng tán
jī tán
⒈ 犹谈吐。
引宋罗烨《醉翁谈录·序平康巷陌诸曲》：“其中诸妓，多能文词，善吐谈，亦评品人物，应对有度。”
1. 使东西从口里出来：吐痰。吞吐。吐刚茹柔（吐出硬的，吃下软的；喻欺软怕硬）。
2. 放出，露出：高粱吐穗。吐故纳新。
3. 说出：吐话。一吐为快。
谈读音：tán谈(1)（动）说话或讨论：～论｜～心。(2)（名）所说的话：高～｜奇～。(3)（Tán）姓。