wàng zhū
wàng wéi
wàng duàn
wàng xíng
wàng jìng
wàng yì
wàng kǒu
wàng sǐ
wàng jìn
wàng yì
wàng niàn
wàng tīng
wàng yāo
wàng qì
wàng dàn
wàng dòng
wàng xiǎng
wàng jiàn
wàng yán
wàng qí
wàng shuō
wàng shā
wàng tán
wàng zhí
wàng qiú
wàng xīn
wàng zuò
wàng tú
fú tán
chàng tán
huì tán
miàn tán
huī tán
dǎ tán
shǐ tán
míng tán
xiāng tán
yán tán
màn tán
shì tán
yū tán
bǐ tán
miǎn tán
qǐng tán
cóng tán
zhǔ tán
bǎi tán
shāng tán
héng tán
jué tán
xū tán
bǐ tán
měi tán
zú tán
zōu tán
kěn tán
jiē tán
yuē tán
fǎng tán
hé tán
píng tán
róng tán
chǐ tán
líng tán
jiǎng tán
chán tán
kuǎn tán
xián tán
cuǒ tán
bāo tán
pān tán
é tán
jí tán
qǐng tán
xiǎo tán
qīng tán
jiào tán
bān tán
xuán tán
kōng tán
cháng tán
xù tán
hú tán
jié tán
qiǎn tán
wén tán
qí tán
chēng tán
dà tán
lì tán
jù tán
jiāo tán
juàn tán
xióng tán
xuán tán
máng tán
fǔ tán
xī tán
kuài tán
huì tán
hé tán
nóng tán
yú tán
yī tán
gāo tán
tòng tán
qīng tán
yòu tán
biàn tán
miù tán
shē tán
kuā tán
shuō tán
jī tán
zhū tán
tǔ tán
shèng tán
yè tán
chě tán
qià tán
diāo tán
lǐ tán
fā tán
zuò tán
gǔ tán
cái tán
kuáng tán
è tán
kǒu tán
cháng tán
zá tán
qǐ tán
yán tán
guò tán
gǔ tán
héng tán
jiàn tán
wàng tán
huà tán
lā tán
jìng tán
fàng tán
jiàn tán
tǔ tán
jī tán
dàn tán
jù tán
⒈ 犹妄言，胡说。
引《后汉书·窦融传》：“多能採取虚伪，夸诞妄谈，令忠孝失望，传言乖实。”
唐李白《雪谗诗赠友人》：“如或妄谈，昊天是殛。”
明李贽《复邓鼎石书》：“若曰：‘救荒无奇策’，此则俗儒之妄谈，何可听哉！”
沉钧儒《＜申屠氏＞序言》：“电影艺术，余絶无研究，不敢妄谈。”
妄wàng(1)（形）本义：乱。(2)（形）虚妄；不合实际的：狂～｜愚～。(3)（形）非分的；出了常规的；胡乱：～求｜～作主张。
谈读音：tán谈(1)（动）说话或讨论：～论｜～心。(2)（名）所说的话：高～｜奇～。(3)（Tán）姓。