dài yān
dài zhě
dài é
dài é
dài lǜ
dài qīng
dài hén
dài yī
dài xù
dài pō
dài rǎng
dài luó
dài jiāo
dài yǎn
dài jiān
dài cén
dài lěi
dài miàn
dài cǎn
dài lán
dài mò
dài yè
dài cǎo
dài sì
dài huán
dài zǐ
dài yuàn
dài sè
dài lǜ
dài méi
dài hēi
dài wén
dài hè
qiāo jiān
zhū jiān
qīng jiān
yá jiān
shā jiān
cù jiān
dǐng jiān
xīn jiān
méi jiān
tuō jiān
jiàn jiān
ěr jiān
shuǎ jiān
bǐ jiān
mào jiān
suō jiān
zǎo jiān
gàng jiān
bá jiān
gòng jiān
dài jiān
xīn jiān
chéng jiān
bí jiān
jiǎo jiān
qiā jiān
liū jiān
zhǐ jiān
zuǐ jiān
shān jiān
shuāng jiān
cuì jiān
hé jiān
cuán jiān
xiāng jiān
dǎ jiān
shí jiān
zhēn jiān
jiǎo jiān
xié jiān
bī jiān
máo jiān
chūn jiān
gū jiān
tún jiān
zhí jiān
yù jiān
yǎn jiān
chū jiān
yān jiān
jī jiān
⒈ 眉梢。
引宋毛滂《于飞乐·别筵赠歌妓姊妹》词:“黛尖低,桃蕚破,微笑轻顰。”
黛dài(名)青黑色的颜料;古代女子用来画眉。
尖读音:jiān尖jiān(1)(形)(基本义)末端细小;尖锐:把铅笔削~|~下巴颏儿。(2)(形)声音高而细:~声~气|~嗓子。(3)(形)(耳、目)灵敏:眼~|耳朵~。(4)(动)使嗓音高而细:~着嗓子喊。(5)(名)(~儿)物体锐利的末端或细小的头儿:笔~儿|针~儿|刀~儿|塔~。(6)(名)(~儿)出类拔萃的人或物品:~儿货|姐妹三个里头数她是个~子。