qiāo kē
qiāo pū
qiāo diǎn
qiāo shā
qiāo tóu
qiāo bǐ
qiāo shī
qiāo bèi
qiāo dàn
qiāo xuē
qiāo jù
qiāo bǎng
qiāo shí
qiāo qí
qiāo dìng
qiāo gēng
qiāo kēng
qiāo qí
qiāo píng
qiāo dìng
qiāo mén
qiāo dǎo
qiāo rì
qiāo diào
qiāo jiān
qiāo pǔ
qiāo fǒu
qiāo dǎ
qiāo kē
qiāo zhà
qiāo pāi
qiāo huǒ
qiāo yá
qiāo sī
qiāo péng
qiāo bāo
qiāo cái
qiāo shǐ
qiāo jī
qiāo yín
qiāo mó
qiāo tuī
suō jiān
shí jiān
yǎn jiān
dǎ jiān
zhí jiān
zhū jiān
hé jiān
zhēn jiān
cù jiān
shuāng jiān
chéng jiān
dài jiān
xié jiān
gòng jiān
bī jiān
yù jiān
máo jiān
cuán jiān
gàng jiān
jiǎo jiān
jī jiān
cuì jiān
shuǎ jiān
méi jiān
ěr jiān
zhǐ jiān
qīng jiān
shā jiān
tuō jiān
xīn jiān
zǎo jiān
jiàn jiān
yān jiān
tún jiān
liū jiān
chūn jiān
gū jiān
bǐ jiān
qiā jiān
zuǐ jiān
bá jiān
xīn jiān
qiāo jiān
shān jiān
bí jiān
xiāng jiān
dǐng jiān
yá jiān
chū jiān
jiǎo jiān
mào jiān
方言。比赛。
⒈ 方言。比赛。
引王鲁彦《狗》:“在山上吃蛋时,我曾和爱罗先珂君敲尖,赌过胜负。”
敲qiāo(1)(动)在物体上面打;使发出声音:~打|推~|零~碎打|旁~侧击。(2)(动)敲竹杠:~诈。
尖读音:jiān尖jiān(1)(形)(基本义)末端细小;尖锐:把铅笔削~|~下巴颏儿。(2)(形)声音高而细:~声~气|~嗓子。(3)(形)(耳、目)灵敏:眼~|耳朵~。(4)(动)使嗓音高而细:~着嗓子喊。(5)(名)(~儿)物体锐利的末端或细小的头儿:笔~儿|针~儿|刀~儿|塔~。(6)(名)(~儿)出类拔萃的人或物品:~儿货|姐妹三个里头数她是个~子。