wěi pì
shān pì
xiāng pì
guǐ pì
liáo pì
suì pì
zhāi pì
shēng pì
wū pì
jiāo pì
xī pì
xié pì
jìng pì
yuǎn pì
jiè pì
piān pì
qiào pì
huì pì
bǐ pì
qióng pì
bǐ pì
bèi pì
cǎn pì
è pì
xián pì
guāi pì
shēn pì
cè pì
dàn pì
gàng pì
yū pì
xiǎn pì
jī pì
xíng pì
jiǎn pì
pī pì
xiá pì
yǐn pì
ào pì
é pì
è pì
huāng pì
jiān pì
liú pì
miù pì
fēi pì
gū pì
chōng pì
cūn pì
kuáng pì
lěng pì
yōu pì
guài pì
fěi pì
xìng pì
ào pì
gǔ pì
yōng pì
lòu pì
sè pì
shū pì
qí pì
biān pì
guī pì
pō pì
bēi pì
sī pì
gěng pì
duō pì
xié pì
mào pì
dòu pì
yín pì
jīng pì
pián pì
lì pì
⒈ 亦作“澁僻”。(文词)生涩冷僻。
引明李东阳《麓堂诗话》：“质而不俚，是诗家难事……至白乐天令老嫗解之，遂失之浅俗。其意岂不以李义山辈为澁僻而反之？”
涩sè(1)（名）像明矾或不熟的柿子那样使舌头感到麻木干燥的味道。(2)（形）摩擦时阻力大；不滑润：轮轴发～；该上油了。(3)（形）（文句）不流畅；难读；难懂：艰～。
僻读音：pì僻pì(1)（形）偏僻：～巷。(2)（形）性情古怪；跟一般人合不来：怪～｜孤～。(3)（形）不常用的（多指文字）：冷～｜生～。