chǔ zhú
zōng zhú
háo zhú
bào zhú
gū zhú
cán zhú
dì zhú
hàn zhú
shuǐ zhú
xiè zhú
tiān zhú
mì zhú
fú zhú
tǒng zhú
cí zhú
shù zhú
ruò zhú
qí zhú
tóng zhú
pò zhú
guì zhú
qióng zhú
yín zhú
gū zhú
pèi zhú
xiū zhú
mèng zhú
lè zhú
zǐ zhú
pú zhú
fēn zhú
xiào zhú
lèi zhú
fú zhú
àn zhú
lè zhú
chí zhú
lù zhú
huáng zhú
kūn zhú
dān zhú
fāng zhú
huáng zhú
nán zhú
máo zhú
yún zhú
ròu zhú
yù zhú
liáo zhú
xiāng zhú
bā zhú
biān zhú
hé zhú
lú zhú
xǐ zhú
hēi zhú
páo zhú
shí zhú
shí zhú
pào zhú
huáng zhú
kū zhú
zuó zhú
sè zhú
kǔ zhú
chuī zhú
ruì zhú
cuì zhú
jī zhú
sōng zhú
kǔ zhú
lù zhú
pǐn zhú
jiū zhú
kàn zhú
ruò zhú
guì zhú
jiàn zhú
bān zhú
biān zhú
nán zhú
mèi zhú
xì zhú
kē zhú
qí zhú
hàn zhú
mò zhú
yì zhú
bāo zhú
diàn zhú
tóng zhú
sǎo zhú
lěng zhú
kōng zhú
xiù zhú
lóng zhú
diān zhú
sī zhú
kū zhú
yú zhú
jīn zhú
yǔ zhú
lǐn zhú
chéng zhú
gé zhú
jiǔ zhú
xiū zhú
táo zhú
qīng zhú
jī zhú
qióng zhú
qì zhú
mù zhú
jiàn zhú
cè zhú
lóng zhú
cí zhú
shēn zhú
xún zhú
chái zhú
miào zhú
bān zhú
zhàng zhú
hán zhú
fèng zhú
bèng zhú
yǎn zhú
zǐ zhú
tán zhú
māo zhú
pōu zhú
dí zhú
cì zhú
jǐn zhú
qióng zhú
máo zhú
jiāo zhú
jīn zhú
bǐ zhú
hǔ zhú
chī zhú
dí zhú
tù zhú
⒈ 竹的一种。
引宋范成大《桂海草木志》：“涩竹肤麤，涩如砂纸。”
涩sè(1)（名）像明矾或不熟的柿子那样使舌头感到麻木干燥的味道。(2)（形）摩擦时阻力大；不滑润：轮轴发～；该上油了。(3)（形）（文句）不流畅；难读；难懂：艰～。
竹读音：zhú[ zhú ]1. 常绿多年生植物，春日生笋，茎有很多节，中间是空的，质地坚硬，种类很多。可制器物，又可做建筑材料：竹子。竹叶。竹笋。竹编（用竹篾编制的工艺品）。竹刻。
2. 指竹制管乐器：金石丝竹。
3. 中国古代乐器八音之一。
4. 姓。