gěng qiáng
gěng zhí
gěng fēn
gěng yōng
gěng pì
gěng sè
gěng mǎng
gěng jí
gěng zhì
gěng zǐ
gěng lèi
gěng liàng
gěng nì
gěng ào
gěng xiǎn
gěng jiè
gěng zǔ
gěng duàn
gěng duó
gěng jǔ
gěng wán
gěng gài
gěng bì
gěng qiē
gěng kòu
gěng yì
gěng yè
gěng hàn
gěng lín
gěng sǐ
gěng hé
gěng huà
gěng yě
gěng jù
gěng biān
gěng diào
gěng xiǎn
gěng fàn
gěng gěng
gěng sī
gěng jué
gěng sè
gěng ài
gěng cǎo
gěng wán
gěng mìng
gěng huì
gěng mù
gěng sè
qióng pì
xián pì
wěi pì
xié pì
jìng pì
gū pì
cè pì
xìng pì
shū pì
pō pì
è pì
shān pì
chōng pì
é pì
bēi pì
cǎn pì
mào pì
duō pì
yōng pì
dòu pì
fěi pì
xiǎn pì
pián pì
jī pì
gěng pì
guài pì
lěng pì
liú pì
liáo pì
dàn pì
xié pì
xíng pì
sè pì
fēi pì
guāi pì
ào pì
wū pì
sī pì
shēn pì
zhāi pì
xiāng pì
ào pì
huāng pì
qiào pì
jiǎn pì
bèi pì
piān pì
shēng pì
xī pì
suì pì
yín pì
yōu pì
jīng pì
huì pì
miù pì
jiān pì
jiāo pì
jiè pì
gǔ pì
lòu pì
è pì
pī pì
guī pì
lì pì
cūn pì
xiá pì
bǐ pì
guǐ pì
gàng pì
qí pì
kuáng pì
yuǎn pì
yū pì
biān pì
bǐ pì
yǐn pì
⒈ 耿直寡合。
引元辛文房《唐才子传·元结》：“﹝元结﹞性梗僻，深憎薄俗，有忧道閔世之心。”
梗gěng(1)（名）（～儿）某些植物的枝或茎：花～｜菠菜～儿｜高粱～儿。(2)（动）挺直：～着脖子。(3)（形）直爽：～直。(4)（形）〈书〉顽固：顽～。(5)（动）阻塞；妨碍：～塞｜从中作～。
僻读音：pì僻pì(1)（形）偏僻：～巷。(2)（形）性情古怪；跟一般人合不来：怪～｜孤～。(3)（形）不常用的（多指文字）：冷～｜生～。