sòng xí
sòng liè
sòng zhòu
sòng chí
sòng shí
sòng guān
sòng yì
sòng hào
sòng yán
sòng yǒng
sòng yì
sòng tàn
sòng jiǎng
sòng shuō
sòng niàn
sòng xián
sòng jì
sòng dú
sòng wán
sòng zhì
sòng pèi
sòng zhèng
sòng zhòu
sòng dé
sòng měi
sòng shuō
sòng zhǒu
sòng fǎ
sòng gōng
sòng shū
sòng lǎn
sòng fěng
sòng xián
sòng bài
gǔ dú
jiě dú
bǎo dú
yīn dú
zài dú
zǒu dú
jiè dú
fù dú
xiào dú
zhǎn dú
lǎng dú
jù dòu
fěng dú
bàn dú
jù dú
pī dú
shì dú
fú dú
shì dú
pīn dú
guān dú
lǐng dú
yuè dú
fèng dú
pò dú
dì dú
zhòu dú
xùn dú
cuò dú
dǎo dú
shǔ dú
fū dú
jiào dú
yán dú
tiào dú
shěng dú
bǎi dú
jīng dú
kè dú
xuān dú
kāi dú
fàn dú
duì dú
mò dú
bèi dú
dān dú
yì dú
dǎo dú
xì dú
biàn dú
gēng dú
jìn dú
jiù dú
zú dú
chóng dú
gōng dú
tōng dú
pěng dú
jiǎng dú
sòng dú
xuǎn dú
zhù dú
chuán dú
zhèng dú
zàn dú
fàn dú
gōng dú
shì dú
pàn dú
wán dú
shěn dú
lǎn dú
诵读sòngdú
(1) 读出声音来
例诵[.好工具]读诗文英read aloud(2) 唸
英chant⒈ 念；熟读；背诵。
引《三国志·吴志·阚泽传》：“﹝泽﹞常为人佣书，以供纸笔，所写既毕，诵读亦遍。”
唐韦应物《学仙》诗之二：“仙人变化为白鹿，二弟玩之兄诵读。”
清孙枝蔚《无酒》诗之一：“稚儿勤诵读，音节更琅琅。”
夏丏尊叶圣陶《文心》十四：“他们朝夕诵读，读到后来，文字也自然通顺了，文义也自然了解了。”
朗读。
诵sòng(1)（动）本义：读出声音来；念；朗读：读出声音来；念；朗读(2)（动）背诵：记～｜过目成～。(3)（动）称述、述说：传～｜讽～。
读读音：dú,dòu[ dú ]1. 依照文字念：读数。读经。读书。宣读。朗读。范读。
2. 看书，阅览：阅读。速读。默读。读者。
3. 求学：走读。
4. 字的念法：读音。读破。