xùn shú
xùn gù
xùn mín
xùn chì
xùn kè
xùn zú
xùn lí
xùn fàn
xùn lì
xùn bǎo
xùn huì
xùn jiè
xùn liàn
xùn jiǎng
xùn huà
xùn yù
xùn fǎ
xùn yǎ
xùn jiě
xùn shì
xùn chì
xùn zé
xùn jí
xùn qì
xùn yuè
xùn jiào
xùn fǔ
xùn jiè
xùn lǐng
xùn xué
xùn dú
xùn zhòu
xùn shì
xùn lǚ
xùn xíng
xùn jù
xùn guī
xùn xù
xùn zǐ
xùn bīng
xùn dū
xùn shì
xùn huǐ
xùn chì
xùn chì
xùn hú
xùn dào
xùn gǔ
xùn xié
xùn cí
xùn chéng
xùn fá
xùn mó
xùn bì
xùn nóng
xùn diǎn
xùn kāi
xùn lì
xùn jiàn
xùn jǐng
xùn tǎo
xùn liàn
xùn shí
xùn xīn
xùn cí
xùn dǎo
xùn jiǎng
xùn cái
xùn dí
xùn cóng
xùn duì
xùn hù
xùn gào
xùn yòu
xùn yù
xùn sù
xùn gé
xùn zì
xùn ài
xùn méng
xùn liàn
xùn shī
xùn lìng
xùn zé
xùn zhé
xùn miǎn
xùn lǜ
xùn yì
xùn zhèng
xùn móu
xùn hú
xùn jiǎng
xùn jīng
xùn tiáo
xùn zhù
zǒu dú
cuò dú
bèi dú
biàn dú
jīng dú
bǎo dú
lǐng dú
fàn dú
xuān dú
jiù dú
zhèng dú
zài dú
tōng dú
chuán dú
jù dú
shì dú
shì dú
jiǎng dú
fù dú
chóng dú
guān dú
gōng dú
dǎo dú
gǔ dú
pàn dú
duì dú
xì dú
fú dú
xiào dú
jiě dú
fàn dú
fū dú
xùn dú
zú dú
kāi dú
kè dú
jiào dú
jìn dú
jù dòu
bàn dú
fěng dú
fèng dú
dǎo dú
bǎi dú
yì dú
pò dú
shěn dú
xuǎn dú
wán dú
zàn dú
sòng dú
zhòu dú
mò dú
yīn dú
jiè dú
shěng dú
dì dú
pī dú
zhù dú
pīn dú
pěng dú
shì dú
lǎn dú
yuè dú
tiào dú
gēng dú
lǎng dú
zhǎn dú
yán dú
dān dú
gōng dú
shǔ dú
⒈ 训蒙教读。
引《天雨花》第八回：“维明总是心不悦，无聊终日闷昏昏，勉强训读亲生女，僚友亲朋不大亲。”
清蒲松龄《聊斋志异·陈锡九》：“锡九於村中设童蒙帐，兼自攻苦。每私语曰：‘父言天赐黄金，今四堵空空，岂训读所能发蹟耶？’”
⒉ 日文借用汉字写日语原有的词，用日语读汉字，叫训读。
引郭沫若《今昔集·日本民族发展概观》：“日本的所谓‘训读’里面也有好些是收唇音的转变。”
日文借用的汉字有音读、训读两类发音。音读渊源于古汉语，训读则是日语语词的本音。所以训读时仅借汉字的形和义，不采汉语的音。如「山」字，日文的音读为ｓａｎ，训读为ｙａｍａ。
1.教导；训诫：教～。～话。～词。～了他一顿。挨了一通～。
2.教导或训诫的话：家～。遗～。
3.训练：培～。轮～。军～。
4.准则：不足为～。
5.解释（词义）：～诂。
6.姓。
读读音：dú,dòu[ dú ]1. 依照文字念：读数。读经。读书。宣读。朗读。范读。
2. 看书，阅览：阅读。速读。默读。读者。
3. 求学：走读。
4. 字的念法：读音。读破。