dū zhù
dōu měi
dōu kuí
dū lǐng
dōu zhī
dōu zhè
dōu liáng
dōu chē
dōu liào
dōu jiāng
dōu shì
dū shì
dōu jiǎo
dōu mù
dōu màn
dū tú
dōu qì
dū táng
dōu mù
dōu lǎo
dōu dào
dōu guǎng
dōu lán
dōu gōng
dōu bō
dōu luō
dōu liáng
dōu jiǎng
dōu bō
dū xià
dū diàn
dū sī
dōu gōng
dōu yǒng
dōu gāng
dū lì
dōu yóu
dōu zǒng
dōu jūn
dōu sì
dōu lú
dōu guǎn
dū du
dōu gōng
dōu kēng
dōu lù
dōu shī
dū wèi
dōu tīng
dū hù
dōu zǐ
dōu tái
dōu sù
dōu é
dōu zhù
dōu xiāng
dōu guān
dōu wú
dōu bǎo
dōu mǒ
dōu cāng
dōu jūn
dōu chuán
dū huì
dū yì
dōu jū
dū fǔ
dōu shòu
dōu le
dōu lì
dōu jiàng
dū bó
dū tǒng
dōu zuǎn
dōu hè
dōu rán
dōu lǐ
dū tóu
dōu zé
dōu jùn
dōu yě
dōu zuò
dū jī
dōu jiā
dōu lì
dōu niǎn
dōu jiù
dōu xián
dōu dà
dōu chǎng
dōu jiān
dōu yú
dū chéng
dū bǐ
dōu lán
dōu jiē
dōu jù
dōu guān
dū zhōng
dōu yì
dōu cháng
dōu lái
dōu qí
dōu shěng
dōu hòu
dōu tuán
dōu niǎn
dōu lū
dōu lù
dōu xiàn
dōu kǔn
dū shì
dōu fú
dōu fū
dōu cè
dōu mén
dū ā
dōu niàng
jìn diàn
dū diàn
jiāng diàn
chǎng diàn
lín diàn
chún diàn
zhōng diàn
chǔ diàn
jī diàn
hǎi diàn
shī diàn
píng diàn
chūn diàn
yě diàn
huái diàn
cǎo diàn
qū diàn
nán diàn
jīng diàn
luó diàn
dà diàn
hòu diàn
liǔ diàn
zhōng diàn
yī diàn
shān diàn
bāng diàn
miǎn diàn
qīng diàn
huāng diàn
mào diàn
jiāo diàn
qìng diàn
fēng diàn
jǐng diàn
lín diàn
qí diàn
yǔ diàn
bì diàn
xiá diàn
wài diàn
fāng diàn
yǔ diàn
bó diàn
huá diàn
huán diàn
yàn diàn
qiū diàn
luó diàn
shuài diàn
⒈ 都邑郊外之地。
引《文选·江淹＜杂体诗·效颜延之“侍宴”＞》：“騖望分寰隧，矖目尽都甸。”
吕延济注：“都，邑；甸，郊也。”
《新唐书·宦者传上·鱼朝恩》：“百僚在廷， 朝恩从十餘人持兵出，曰：‘虏数犯都甸，欲幸洛，云何？’”
1. 大都市：都市。都会。通都大邑。
2. 一国的最高行政机关所在的地方，京城：首都。国都。京都。建都。
3. 美好：“雍容闲雅，甚都”。都丽。都雅。
4. 总：都为一集。
5. 居：“都卿相之位”。
6. 古代称头目、首领。
7. 姓。
甸读音：diàn,tián,shèng[ diàn ]1. 古代指郊外的地方。
2. 田野的出产物：“纳货贝于君，则曰纳甸于有司”。
3. 治理。