jiān mǐ
jiān shuò
jiān zhuó
jiān dòu
jiān yào
jiān guō
jiān chǎo
jiān dēng
jiān pēng
jiān mí
jiān áo
jiān jì
jiān bī
jiān hé
jiān tāng
jiān náo
jiān rǎo
jiān jiān
jiān fú
jiān shuò
jiān pò
jiān cù
jiān chá
jiān duī
jiān dū
jiān xīn
jiān fǎ
jiān fèi
jiān jī
jiān diào
jiān fū
jiān fán
jiān zhēng
jiān yán
jiān qíng
jiān mí
jiān zhì
jiān cù
jiān lèi
jiān jué
jiān cuì
jiān róng
jiān diǎn
jiān bing
jiān xiāo
jiān áo
jiān mà
fù yán
zhǒng yán
qiān yán
gù yán
yí yán
méi yán
bìng yán
áo yán
qīng yán
jī yán
chéng yán
xíng yán
shí yán
jiā yán
jiǎn yán
yá yán
chí yán
suān yán
lóng yán
róng yán
gāng yán
shā yán
huā yán
cán yán
xiè yán
mǎi yán
jǐng yán
jià yán
lǔ yán
chì yán
hóng yán
mǐ yán
dà yán
jiān yán
jiě yán
sī yán
xiǎo yán
hǔ yán
kuàng yán
sàn yán
lù yán
chuān yán
shǔ yán
piào yán
fēi yán
diào yán
guò yán
liàn yán
kǔ yán
nǐ yán
guān yán
jiāo yán
mù yán
lí yán
fǎn yán
dí yán
jiān yán
jī yán
chì yán
kē yán
wú yán
wú yán
jī yán
què yán
fú yán
mò yán
zhǔ yán
luǎn yán
wú yán
hēi yán
sǎ yán
jiǎn yán
⒈ 煮盐。
引《礼记·郊特牲》：“醯醢之美，而煎盐之尚，贵天产也。”
《旧唐书·文宗纪上》：“京兆府奉先县界卤池侧近百姓，取水柏柴烧灰煎盐，每一石灰得盐一十二斤一两，乱法甚於咸土，请行禁絶。”
煎jiān(1)（动）烹饪方法；锅里放少量的油；加热后；把食物放进去使表面变成黄色：～鱼｜～豆腐。(2)（动）把东西放在水里煮；使所含的成分进入水中：～茶｜～药。(3)（量）中药煎汁的次数：头～｜二～｜这病吃一～药就好。
盐读音：yán盐(1)（名）本义：食盐：食盐(2)（名）由金属离子（包括铵离子）和酸根离子组成的化合物。常温时一般为晶体；绝大多数是强电解质；在水溶液中和熔融状态下都能电离。