jiān shuò
jiān fǎ
jiān xīn
jiān jī
jiān pēng
jiān rǎo
jiān fū
jiān mǐ
jiān jué
jiān bī
jiān mí
jiān róng
jiān jiān
jiān zhuó
jiān dēng
jiān zhēng
jiān lèi
jiān áo
jiān pò
jiān náo
jiān dū
jiān fèi
jiān cuì
jiān chǎo
jiān qíng
jiān guō
jiān duī
jiān jì
jiān yào
jiān diǎn
jiān bing
jiān mí
jiān mà
jiān áo
jiān fú
jiān zhì
jiān dòu
jiān cù
jiān xiāo
jiān diào
jiān chá
jiān fán
jiān tāng
jiān hé
jiān yán
jiān shuò
jiān cù
kāng mí
chì mí
xī mí
huī mí
xū mí
hào mí
gāo mí
jiāo mí
shī mí
zhāi mí
lǘ mí
kǒu mí
chéng mí
fú mí
kū mí
míng mí
shē mí
fèi mí
yú mí
xíng mí
qióng mí
suì mí
dòu mí
rǔ mí
ròu mí
bū mí
bǔ mí
jiān mí
rǒng mí
nào mí
juān mí
gāo mí
dī mí
⒈ 熬烂。
引《三国志·魏志·路粹传》“自潁川邯郸淳、繁钦 ……等,亦有文采,而不在此七人之例” 裴松之注引三国魏鱼豢《典略》:“如是彼为,非徒以脂烛自煎糜也,其不高蹈,盖有由矣。”
煎jiān(1)(动)烹饪方法;锅里放少量的油;加热后;把食物放进去使表面变成黄色:~鱼|~豆腐。(2)(动)把东西放在水里煮;使所含的成分进入水中:~茶|~药。(3)(量)中药煎汁的次数:头~|二~|这病吃一~药就好。
糜读音:mí,méi[ mí ]1. 粥:肉糜。糜沸(形容混乱纷扰)。
2. 烂,碎:糜烂。糜躯(牺牲生命)。糜灭。
3. 浪费:糜费。
4. 姓。