huī kēng
huī píng
huī shā
huī lěng
huī lù
huī huà
huī zhì
huī chén
huī mí
huī jié
huī péng
huī chén
huī suì
huī guàn
huī chèn
huī fèn
huī àn
huī xiāo
huī zhì
huī tuí
huī guàn
huī mí
huī lǜ
huī gǔ
huī chú
huī bái
huī rǎng
huī jìn
huī cǎn
huī tái
huī làn
huī fěn
huī qū
huī rén
huī jiǔ
huī fén
huī chèn
huī yǔn
huī rán
huī jiāng
huī yǔn
huī shēn
huī xīn
huī lù
huī guǎn
huī tuí
huī biāo
huī zhì
huī hēi
huī sè
huī huò
huī zhā
huī gāo
huī juē
huī yǎ
huī bài
huī xiè
huī miè
huī niàn
huī mǐ
huī méi
huī tàn
huī mù
huī cǎn
huī chí
huī bù
huī gòu
huī dié
huī gé
huī qì
huī huǒ
huī xiǔ
huī gǎo
huī mǐn
huī gū
huī hè
huī zhī
huī yáo
huī shì
huī jì
huī tāng
huī fèn
huī lú
huī āi
huī dòng
huī bǐ
huī chuī
huī jiāng
huī lǎo
huī sǐ
huī dīng
huī shǔ
huī mò
huī qiáng
huī mò
huī dié
huī pào
huī tǔ
hái pào
xiá pào
fàng pào
gāng pào
biān pào
cūn pào
huī pào
chuàn pào
tái pào
biān pào
chòng pào
lǐ pào
shù pào
pái pào
máo pào
xiā pào
tái pào
zhòng pào
lěng pào
shān pào
mào pào
jiān pào
lǐ pào
dà pào
gǔ pào
shuāi pào
fēi pào
jǔ pào
shí pào
yún pào
fán pào
lā pào
yě pào
shuǐ pào
tǔ pào
hōng pào
qiāng pào
màn pào
huǒ pào
dǎ pào
bǎ pào
kōng pào
hào pào
pēng páo
sān pào
wǔ pào
tóu pào
zhú pào
qīng pào
shī pào
huā pào
kāi pào
⒈ 古代一种战具。类似灰瓶。参见“灰瓶”。
引宋陆游《老学庵笔记》卷一：“官军乃更作灰礮，用极脆薄瓦罐，置毒药、石灰、铁蒺藜於其中，临阵以击贼船，灰飞如烟雾，贼兵不能开目。”
灰huī(1)（名）物质经过燃烧后剩下的粉末状东西（基本义）：炉～｜草～｜骨～｜烟～｜油～。(2)（名）尘土；某些粉末状的东西：～尘｜～土｜炮～。(3)（名）特指石灰。(4)（名）像木柴灰的颜色；介于黑色和白色之间：～色｜青～。(5)（形）消沉；失望：心～意懒｜心如死～｜～心丧气。
炮读音：páo,bāo,pào[ pào ]1. 重型武器的一类，有迫击炮、高射炮、火箭炮等：炮兵。炮弹。
2. 爆竹：鞭炮。花炮。
3. 爆破土石等在凿的眼内装进炸药后称“炮”。