huī mò
huī dīng
huī bǐ
huī méi
huī zhì
huī guàn
huī xīn
huī bái
huī yǎ
huī tuí
huī dié
huī sè
huī yǔn
huī jì
huī biāo
huī tǔ
huī mǐ
huī chuī
huī mí
huī hè
huī gǔ
huī jié
huī tàn
huī huò
huī shì
huī mí
huī zhì
huī làn
huī jiǔ
huī lěng
huī bù
huī qū
huī hēi
huī lù
huī lǜ
huī guǎn
huī chén
huī fèn
huī rén
huī shǔ
huī mò
huī sǐ
huī bài
huī lù
huī àn
huī yáo
huī jiāng
huī shā
huī huǒ
huī fěn
huī kēng
huī fén
huī péng
huī zhī
huī miè
huī rǎng
huī āi
huī xiāo
huī qiáng
huī píng
huī huà
huī dié
huī rán
huī suì
huī dòng
huī lǎo
huī jiāng
huī gòu
huī jìn
huī chén
huī chèn
huī xiǔ
huī mù
huī lú
huī chèn
huī xiè
huī juē
huī gāo
huī niàn
huī gǎo
huī gé
huī yǔn
huī zhā
huī tái
huī mǐn
huī pào
huī tuí
huī gū
huī shēn
huī guàn
huī zhì
huī fèn
huī cǎn
huī tāng
huī chí
huī chú
huī cǎn
huī qì
huǒ jié
shā jié
yìng jié
zhì jié
kuàng jié
dǎ jié
liú jié
yòu jié
zhòng jié
mó jié
mó jié
dà jié
è jié
lì jié
hào jié
bào jié
táo jié
kōng jié
bì jié
xíng jié
zéi jié
fén jié
bā jié
fú jié
zhuó jié
yào jié
shù jié
chóu jié
shí jié
qiǎng jié
sì jié
yī jié
xíng jié
chāo jié
yù jié
piāo jié
qū jié
huàn jié
qí jié
bǎng jié
zhì jié
miè jié
wēi jié
xiá jié
kāi jié
líng jié
huī jié
yāo jié
yǒng jié
shāo jié
shān jié
zhí jié
shēng jié
lán jié
huáng jié
yì jié
jīng jié
bái jié
cǎn jié
xǐ jié
zhuǎn jié
yú jié
lèi jié
lüè jié
zhōng jié
dào jié
lái jié
pò jié
zāo jié
bì jié
míng jié
chén jié
lǔ jié
yōu jié
cuò jié
sōu jié
yōng jié
huài jié
wàn jié
qiān jié
jiǎo jié
jiǔ jié
mò jié
bīng jié
gōng jié
jū jié
chāo jié
xié jié
rǎo jié
zhē jié
zhū jié
qiáng jié
qián jié
hēi jié
jī jié
kòu jié
lù jié
⒈ 佛教语。指大三灾中火劫后的余灰。
引唐杜甫《寄峡州刘伯华使君四十韵》：“药囊亲道士，灰劫问胡僧。”
宋米芾《山光寺》诗：“仙来石畔怀灰劫，鹤语池边劝后生。”
⒉ 指被兵火毁坏后的残迹。
引清叶燮《集吴天章传清堂感旧限红字》：“忽惊灰劫餘芳砌，重愴山阳拭槁桐。”
灰huī(1)（名）物质经过燃烧后剩下的粉末状东西（基本义）：炉～｜草～｜骨～｜烟～｜油～。(2)（名）尘土；某些粉末状的东西：～尘｜～土｜炮～。(3)（名）特指石灰。(4)（名）像木柴灰的颜色；介于黑色和白色之间：～色｜青～。(5)（形）消沉；失望：心～意懒｜心如死～｜～心丧气。
劫读音：jié劫jié(1)（动）抢劫：打～｜～车｜打家～舍。(2)（动）威逼；胁迫：～持。劫jié（名）灾难：浩～｜遭 ～｜后余生～。