chán fù
qí fù
fēng fù
gū fu
dà fù
jiǎ fù
ā fù
zǔ fù
kuā fù
tǔ fù
shī fu
guì fù
ní fù
jiù fù
zhòng fù
shū fù
zōng fù
jūn fù
huáng fù
dōng fù
wú fù
zhāng fù
jiāo fù
tíng fù
jiào fù
liáng fù
qiáo fù
shào fù
tóng fù
shè fù
lǔ fù
yì fù
míng fù
zhèng fù
dí fù
yì fù
yuè fù
shì fù
jì fù
zǐ fù
wǎn fù
shèng fù
yōng fù
shēng fù
kǒng fù
zhū fù
háo fù
yú fù
zhàng fù
tài fù
cí fù
xiàng fù
rǎng fù
sì fù
sú fù
mǎ fù
dǎn fù
yán fù
hǎn fù
jǔ fù
nèi fù
gōng fù
xuān fù
mì fù
fù fù
zhī fù
rèn fù
bó fù
jì fù
yóu fù
hòu fù
yì fù
zhuó fù
tiān fù
fěn fù
zēng fù
jiǎ fù
shàng fǔ
qí fù
fáng fù
yì fù
wǎn fù
gēng fù
ròu fù
cūn fù
dì fù
qú fù
jì fù
nà fù
gàn fù
hú fù
wáng fù
zhèng fù
yuán fù
xiào fù
kuài fù
xǔ fù
jiā fù
cháo fù
yě fù
wài fù
kuí fǔ
zhǔ fù
pǔ fù
jì fù
qí fù
zú fù
nǎi fù
nóng fù
shān fù
yú fù
miáo fù
fù fù
guó fù
yǎng fù
lì fù
shì fù
cāng fù
qìng fǔ
jué fù
wǔ fù
gōng fù
tián fǔ
lǎo fù
xiǎo fù
huáng fù
cóng fù
diàn fù
zī fù
zǎi fǔ
zhòng fù
yuán fù
yán fù
yú fù
hóng fù
tú fù
⒈ 传说中尧时的一个田野老人。参见“壤歌”。
引晋皇甫谧《高士传》卷上：“帝尧之世，天下太和，百姓无事。壤父年八十餘而击壤於道中。观者曰：‘大哉，帝之德也！’壤父曰：‘吾日出而作，日入而息，凿井而饮，耕田而食，帝何德於我哉？’”
传说中上古时的贤者。年八十余，尝于道中击壤为戏，谓人曰：「吾日出而作，日入而息，凿井而饮，帝何德于我哉！」见晋．黄甫谧《高士传．卷上．壤父》。
壤rǎng(1)（名）土壤：沃～。(2)（名）地：天～之别。(3)（名）地区：接～。
父读音：fù,fǔ[ fù ]1. 爸爸，母亲的丈夫：父母。父辈。父子。父兄。
2. 对男性长辈的称呼：父老（一国或一乡的长者，亦指古代乡里中管理公共事物的人）。伯父。舅父。