shū shān
shū xiàng
shū jūn
shū dá
shū xià
shū mǔ
shū zǔ
shū jì
shū yè
shū wēng
shū gōng
shū shu
shū zhàng
shū dài
shū zhòng
shū xiàn
shū dù
shū zǐ
shū qí
shū fù
shū mèi
shū jiù
shū áo
shū mò
shū láng
shū bà
shū dài
shū shì
shū fú
shū bào
shū bai
shū xiān
huáng fù
qí fù
dǎn fù
zōng fù
lì fù
zhuó fù
qiáo fù
cháo fù
rèn fù
yǎng fù
zǐ fù
fáng fù
kǒng fù
wài fù
tíng fù
cūn fù
nà fù
guó fù
zhòng fù
mǎ fù
shì fù
wǔ fù
zhèng fù
gōng fù
zēng fù
tài fù
lǎo fù
yán fù
gēng fù
jiǎ fù
jì fù
shī fu
miáo fù
zhèng fù
zhī fù
jiǎ fù
hǎn fù
tǔ fù
cóng fù
yì fù
bó fù
yì fù
dí fù
yuán fù
shān fù
shū fù
mì fù
yuán fù
xǔ fù
chán fù
shì fù
hòu fù
yóu fù
kuā fù
yú fù
qí fù
zhòng fù
diàn fù
shào fù
jūn fù
tián fǔ
nóng fù
dì fù
jǔ fù
jì fù
jiā fù
yuè fù
gū fu
yú fù
míng fù
pǔ fù
zǎi fǔ
ní fù
liáng fù
zhāng fù
nǎi fù
tiān fù
zī fù
hú fù
ā fù
qú fù
fěn fù
gōng fù
yú fù
xiǎo fù
yě fù
cí fù
wáng fù
xiào fù
xuān fù
yì fù
jì fù
jué fù
wú fù
yán fù
kuài fù
zhǔ fù
lǔ fù
yōng fù
wǎn fù
zǔ fù
jiào fù
rǎng fù
dōng fù
jiù fù
tóng fù
shēng fù
xiàng fù
qí fù
shèng fù
qìng fǔ
tú fù
guì fù
huáng fù
sì fù
dà fù
fù fù
fù fù
zhū fù
zú fù
nèi fù
hóng fù
kuí fǔ
ròu fù
gàn fù
wǎn fù
yì fù
shè fù
zhàng fù
fēng fù
háo fù
sú fù
cāng fù
jiāo fù
shàng fǔ
jì fù
叔父shūfù
(1) 古代称父亲的长弟为仲父，二弟为叔父，三弟为季父。今统称父亲的弟弟[.好工具]为叔叔
英uncle⒈ 通称父亲的弟弟。
引《孟子·告子上》：“敬叔父乎？敬弟乎？”
孙犁《秀露集·戏的梦》：“老家并没有什么亲人，只有叔父，也八十多岁了。”
⒉ 周朝天子称同姓小邦诸侯为叔父。
引《仪礼·觐礼》：“同姓小邦则曰叔父，其异姓小邦则曰叔舅。”
《国语·周语中》：“今天降祸灾於周室，余一人仅亦守府，又不佞，以勤叔父。”
韦昭注：“天子称九州之长同姓曰叔父也。”
称谓。称父亲的弟弟。
叔shū(1)本义：（动）拾取。（名）(2)叔父；父亲的弟弟。(3)称呼跟父亲辈分相同而年纪较小的男子：表～。(4)丈夫的弟弟；小叔子：～嫂。(5)在弟兄排行次序里代表第三：伯仲～季。
父读音：fù,fǔ[ fù ]1. 爸爸，母亲的丈夫：父母。父辈。父子。父兄。
2. 对男性长辈的称呼：父老（一国或一乡的长者，亦指古代乡里中管理公共事物的人）。伯父。舅父。