zhòng xià
zhòng róng
zhòng tài
zhòng cái
zhòng shì
zhòng lǐ
zhòng dōng
zhòng bó
zhòng dì
zhòng dá
zhòng shū
zhòng ní
zhòng dōu
zhòng zǐ
zhòng jiù
zhòng shū
zhòng fù
zhòng qǐ
zhòng chūn
zhòng yè
zhòng qiū
zhòng yún
zhòng lǚ
zhòng xióng
zhòng kān
zhòng jiān
zhòng yuè
zhòng xuān
jiù fù
dì fù
zhǔ fù
mǎ fù
gōng fù
yuán fù
chán fù
nǎi fù
yán fù
yì fù
fēng fù
yóu fù
shèng fù
shān fù
yú fù
míng fù
dà fù
dǎn fù
yì fù
yú fù
cí fù
jiā fù
shū fù
tǔ fù
nà fù
jì fù
zǔ fù
fáng fù
qí fù
zhàng fù
zhèng fù
guì fù
guó fù
xǔ fù
zhuó fù
hóng fù
xiǎo fù
dōng fù
yán fù
nèi fù
diàn fù
wáng fù
fěn fù
wú fù
yì fù
kuài fù
shì fù
ní fù
lǔ fù
jiǎ fù
lǎo fù
zōng fù
jiǎ fù
zhāng fù
shēng fù
dí fù
shè fù
qiáo fù
fù fù
bó fù
tiān fù
gàn fù
jǔ fù
wài fù
miáo fù
hǎn fù
qú fù
zhòng fù
gū fu
jì fù
zhèng fù
gōng fù
yuè fù
ā fù
jiào fù
fù fù
zhī fù
sì fù
zhū fù
rǎng fù
yuán fù
tíng fù
wǎn fù
nóng fù
tú fù
huáng fù
liáng fù
tài fù
zǎi fǔ
zēng fù
rèn fù
yǎng fù
zhòng fù
kǒng fù
jì fù
jì fù
sú fù
háo fù
wǔ fù
xuān fù
pǔ fù
jiāo fù
tián fǔ
jué fù
mì fù
shì fù
shī fu
huáng fù
yōng fù
qí fù
jūn fù
kuā fù
wǎn fù
lì fù
hú fù
cāng fù
gēng fù
qìng fǔ
cháo fù
zī fù
shào fù
xiàng fù
yì fù
qí fù
shàng fǔ
cūn fù
zú fù
zǐ fù
kuí fǔ
tóng fù
hòu fù
ròu fù
yú fù
cóng fù
xiào fù
yě fù
⒈ 古代称父亲的大弟。
引《释名·释亲属》：“父之弟曰仲父……仲父之弟曰叔父。”
⒉ 春秋时齐桓公尊管仲为仲父。
引《荀子·仲尼》：“﹝齐桓公﹞倓然见管仲之能足以託国也……遂立以为仲父。”
杨倞注：“仲者， 夷吾之字；父者，事之如父。”
后因用以称管仲。三国魏曹操《善哉行》：“齐桓之霸，赖得仲父。”
晋陶潜《读山海经》诗之十三：“仲父献诚言， 姜公乃见猜。”
逯钦立校注：“仲父，管仲。”
清钱谦益《光禄大夫赠少保兼太子太保吏部尚书谥文通铁山王公墓志铭》：“昔者， 伊生五就，拜币聘于有莘 ； 仲父一匡，谢沟瀆于堂阜。”
⒊ 用于帝王对宰相重臣的尊称。
引《史记·吕不韦列传》：“庄襄王即位三年，薨，太子政立为王，尊吕不韦为相国，号称‘仲父’。”
张守节正义：“仲，中也，次父也。盖效齐桓公以管仲为仲父。”
汉刘向《说苑·正谏》：“﹝秦始皇﹞乃立焦（茅焦 ）为仲父，爵之为上卿。”
《晋书·王导传》：“时荆扬晏安，户口殷实， 导为政务在清静，每劝帝克己励节，匡主寧邦。於是尤见委杖，情好日隆，朝野倾心，号为‘仲父’。”
⒋ 指孔丘。丘字仲尼，故称。
引《文选·吴质＜答东阿王书＞》：“钻仲父之遗训，览老氏之要言。”
李善注：“仲父，仲尼也。”
称谓。古称父亲的大弟。
仲zhòng(1)（形）地位居中的：～裁。(2)（名）指一季的第二个月。参看“孟”、“季”：～春｜～秋。(3)（名）在弟兄排行里代表第二：～弟｜～兄。(4)姓。
父读音：fù,fǔ[ fù ]1. 爸爸，母亲的丈夫：父母。父辈。父子。父兄。
2. 对男性长辈的称呼：父老（一国或一乡的长者，亦指古代乡里中管理公共事物的人）。伯父。舅父。