sú là
sú jīn
sú fù
sú lèi
sú wù
sú yùn
sú mà
sú huà
sú cāo
sú lóng
sú běn
sú xí
sú shǒu
sú rén
sú zǐ
sú fū
sú rú
sú mò
sú lǐ
sú yǔ
sú biǎo
sú shēng
sú jì
sú yù
sú lǐ
sú lì
sú jiào
sú jiè
sú qíng
sú yì
sú bǐ
sú ěr
sú tú
sú shàng
sú diào
sú gǔ
sú qǔ
sú yí
sú lì
sú lǚ
sú mèi
sú bǐ
sú rǒng
sú shì
sú jiè
sú liú
sú liè
sú bèi
sú jiān
sú hǎo
sú yàn
sú lì
sú chén
sú lòu
sú làn
sú jià
sú fù
sú kè
sú è
sú yuàn
sú lùn
sú xué
sú qi
sú míng
sú dì
sú jì
sú kǔn
sú lí
sú cái
sú yòu
nèi fù
zhī fù
guó fù
zǎi fǔ
zhòng fù
shū fù
qí fù
zōng fù
miáo fù
gū fu
yì fù
hóng fù
tài fù
qí fù
lǎo fù
cóng fù
sì fù
dōng fù
cāng fù
bó fù
shè fù
shì fù
zú fù
tóng fù
nóng fù
rǎng fù
sú fù
fěn fù
zhèng fù
yōng fù
dǎn fù
yì fù
kǒng fù
qìng fǔ
tíng fù
fáng fù
yú fù
jiù fù
wǎn fù
hǎn fù
cūn fù
qí fù
gōng fù
wài fù
jūn fù
yán fù
shēng fù
xiàng fù
yě fù
zhāng fù
qú fù
zhèng fù
lì fù
jì fù
fù fù
qiáo fù
shào fù
hòu fù
shàng fǔ
dì fù
yóu fù
liáng fù
cháo fù
shān fù
yǎng fù
zī fù
pǔ fù
jiā fù
yuán fù
tiān fù
wú fù
kuí fǔ
míng fù
shèng fù
diàn fù
guì fù
gēng fù
huáng fù
mǎ fù
cí fù
ā fù
zhòng fù
wǎn fù
ní fù
xiào fù
rèn fù
jì fù
jì fù
gōng fù
tǔ fù
yuè fù
ròu fù
wáng fù
zhū fù
yì fù
hú fù
zhàng fù
dà fù
dí fù
wǔ fù
jiāo fù
zǐ fù
háo fù
nà fù
xǔ fù
chán fù
yú fù
nǎi fù
mì fù
kuā fù
xuān fù
jué fù
yú fù
fēng fù
zhǔ fù
shī fu
jì fù
yán fù
yì fù
jiǎ fù
jiào fù
gàn fù
shì fù
zǔ fù
yuán fù
huáng fù
xiǎo fù
tián fǔ
jiǎ fù
jǔ fù
zēng fù
lǔ fù
tú fù
fù fù
zhuó fù
kuài fù
⒈ 平庸的父亲。 汉王充《论衡·四讳》：“夫田婴俗父，而田文雅子也。
引婴信忌不实义， 文信命不辟讳。”
⒉ 出家人之生父。 宋刘克庄《辉上人携其父所作偈求跋》：“学佛者以师为父，以父为俗父。
引辉上人俗父临终作偈，掷笔长往，若大寺长老辞世然。”
俗sú(1)（名）风俗：世～｜习～。(2)（形）大众的；广泛流传的：～话｜～曲。(3)（形）庸俗：粗～｜脱～。(4)（名）指没出家的人：还～。
父读音：fù,fǔ[ fù ]1. 爸爸，母亲的丈夫：父母。父辈。父子。父兄。
2. 对男性长辈的称呼：父老（一国或一乡的长者，亦指古代乡里中管理公共事物的人）。伯父。舅父。