ní jū
ní zhǐ
ní kē
ní qiū
ní zhū
ní qiū
ní sēng
ní ān
ní shǒu
ní yuàn
ní fù
ní ān
ní ǎo
ní dān
ní lóng
ní shī
ní gū
ní cǎi
ní zhàn
ní shèng
ní gàn
ní fáng
ní shān
ní xíng
ní zǔ
ní jiān
ní sì
ní fēng
ní tán
ní fǔ
tǔ fù
jǔ fù
shū fù
wú fù
dà fù
cóng fù
huáng fù
miáo fù
pǔ fù
dí fù
wǔ fù
zǐ fù
míng fù
gōng fù
jiāo fù
yóu fù
zhuó fù
yì fù
cāng fù
shèng fù
tài fù
jiào fù
mǎ fù
tóng fù
liáng fù
shào fù
yuán fù
ā fù
shè fù
cháo fù
tián fǔ
zǎi fǔ
shì fù
shì fù
qiáo fù
jiù fù
fěn fù
gēng fù
sì fù
zhèng fù
zhòng fù
yú fù
wǎn fù
lǔ fù
nóng fù
gàn fù
fēng fù
qí fù
qí fù
yì fù
lì fù
guó fù
ní fù
yú fù
hòu fù
jiā fù
zhī fù
nǎi fù
jì fù
xǔ fù
guì fù
yán fù
nà fù
xiǎo fù
tú fù
bó fù
qí fù
yuè fù
wáng fù
yǎng fù
tíng fù
dōng fù
jiǎ fù
huáng fù
jiǎ fù
zhàng fù
wài fù
shī fu
xiào fù
gū fu
zēng fù
cūn fù
lǎo fù
hóng fù
jì fù
shēng fù
yě fù
diàn fù
zōng fù
fáng fù
zhòng fù
jué fù
jūn fù
hǎn fù
kuài fù
rèn fù
kǒng fù
tiān fù
jì fù
dì fù
zhǔ fù
shàng fǔ
nèi fù
zhèng fù
hú fù
yú fù
sú fù
jì fù
yōng fù
zī fù
zhū fù
xuān fù
yán fù
yì fù
qìng fǔ
kuā fù
yuán fù
cí fù
xiàng fù
mì fù
qú fù
rǎng fù
chán fù
kuí fǔ
gōng fù
ròu fù
dǎn fù
zhāng fù
fù fù
zǔ fù
háo fù
wǎn fù
yì fù
fù fù
zú fù
shān fù
⒈ 亦称“尼甫”。对孔子的尊称。 孔子字仲尼，故称。
引《左传·哀公十六年》：“旻天不弔，不憖遗一老。俾屏余一人以在位，煢煢余在疚。呜呼哀哉， 尼父 ！无自律。”
汉班固《白虎通·圣人》：“孔子反宇，是谓尼甫。”
唐李涉《怀古》诗：“尼父未适鲁，屡屡倦迷津。”
明冯梦龙《＜山歌＞叙》：“桑间濮上，《国风》刺之， 尼父録焉。”
对孔子的尊称。古时常在男子字后加父字以示尊敬，因孔子字仲尼，故称为「尼父」。《文选．王粲．登楼赋》：「昔尼父之在陈兮，有归欤之叹音。」也作「尼甫」。
1. 梵语“比丘尼”的简称，佛教中出家修行的女子：尼姑。尼庵。削发为尼。
2. 古同“昵”，相近，亲近。
父读音：fù,fǔ[ fù ]1. 爸爸，母亲的丈夫：父母。父辈。父子。父兄。
2. 对男性长辈的称呼：父老（一国或一乡的长者，亦指古代乡里中管理公共事物的人）。伯父。舅父。