jī qiǎn
jī nù
jī jù
jī dài
jī chuán
jī cì
jī chí
jī cì
jī lǐng
jī fú
jī tóu
jī zhù
jī zhì
jī hèn
jī pái
jī chì
jī jiē
jī lài
jī gǔ
jī wǎn
jī sòng
jī cāo
jī biǎo
jī xuān
jī zhǐ
jī dào
jī qíng
jī shǎng
jī diào
jī fèng
jī chì
jī dài
jī fā
jī mǐ
jī yì
jī pěng
jī yòng
jī cái
jī dài
jī gòng
fèng xuān
zhāng xuān
jiū xuān
bù xuān
jī xuān
fān xuān
chéng xuān
jié xuān
guāng xuān
wén xuān
zhòng xuān
jǐn xuān
pī xuān
dào xuān
kǒu xuān
yì xuān
fū xuān
chén xuān
xiè xuān
bān xuān
zhū xuān
jiǎng xuān
jiā xuān
yán xuān
mù xuān
chàng xuān
fēng xuān
yì xuān
bān xuān
dì xuān
xún xuān
fǔ xuān
shù xuān
huī xuān
guān xuān
bù xuān
bǐ xuān
fān xuān
chuán xuān
kǒng xuān
dān xuān
bái xuān
⒈ 谓持诏宣布君命。
引宋苏舜钦《乞发兵用银牌状》：“臣窃见方今外郡兵马，只是三班使臣齎宣起发，而无银符之制。”
赍jī(1)（动）怀着：～恨｜～志以殁（mò）。(2)（动）把东西送给人：～发｜借寇兵而～盗粮（把兵器献给匪徒；把粮食送给盗贼）。
宣读音：xuān宣xuān(1)（动）公开说出来；传播、散布出去：～德｜～读｜～传。(2)（动）疏导：～泄。(3)（动）宣召。(4)（名）指安徽宣城。(5)（名）指宣纸。(6)姓。