jī cāo
jī dài
jī sòng
jī zhì
jī biǎo
jī chì
jī fèng
jī lǐng
jī chì
jī pái
jī chuán
jī shǎng
jī wǎn
jī mǐ
jī fā
jī pěng
jī dài
jī tóu
jī chí
jī lài
jī nù
jī cì
jī dào
jī gòng
jī yòng
jī yì
jī hèn
jī gǔ
jī qíng
jī cì
jī fú
jī dài
jī jiē
jī diào
jī zhù
jī qiǎn
jī cái
jī jù
jī zhǐ
jī xuān
yōu hèn
nǎo hèn
zèng hèn
sù hèn
xián hèn
huái hèn
chóu hèn
pò hèn
jī hèn
kǎi hèn
fèn hèn
cán hèn
chù hèn
tūn hèn
bǎi hèn
jī hèn
chūn hèn
rú hèn
gǎn hèn
dào hèn
suān hèn
yí hèn
gǔ hèn
fēng hèn
niǔ hèn
jiā hèn
zēng hèn
jì hèn
qiào hèn
gù hèn
xīn hèn
yú hèn
sān hèn
shēn hèn
fēi hèn
jì hèn
hòu hèn
yì hèn
nù hèn
tàn hèn
hàn hèn
jī hèn
qī hèn
jí hèn
qì hèn
cái hèn
zhòng hèn
qíng hèn
yí hèn
mào hèn
wǔ hèn
jì hèn
chuàng hèn
gěng hèn
chóu hèn
jì hèn
nǎo hèn
qiè hèn
yàn hèn
jì hèn
chóu hèn
wǎn hèn
tòng hèn
cāi hèn
chàng hèn
fèn hèn
hài hèn
kǔ hèn
huì hèn
duì hèn
shěn hèn
ào hèn
yǐn hèn
fù hèn
cháng hèn
kuì hèn
fā hèn
lí hèn
bēi hèn
xuě hèn
yuàn hèn
guài hèn
àn hèn
zhuī hèn
yǐn hèn
cǎn hèn
tòng hèn
hán hèn
kě hèn
āi hèn
xián hèn
dú hèn
yuān hèn
sī hèn
qī hèn
liú hèn
bié hèn
yàng hèn
zǔ hèn
dài hèn
wéi hèn
juàn hèn
dù hèn
chēn hèn
dìng hèn
dǔ hèn
bào hèn
xiū hèn
chēn hèn
jiě hèn
kè hèn
liàn hèn
jīng hèn
huǐ hèn
jī hèn
bào hèn
赍恨jīhèn
(1) 抱恨
例赍恨而终英have a gnawing regret⒈ 亦作“賷恨”。抱憾。
引宋陈亮《祭孙冲季文》：“今余不幸而言中，使子賫恨而入地，重慈亲之忧，有幼子之累。”
《石点头·玉箫女再世玉环缘》：“正欲遣人迎取，不道此女已賷恨而亡。”
清王晫《今世说·政事》：“小人罪固当死，但以不能改过迁善，賷恨泉下耳。”
清沉复《浮生六记·坎坷记愁》：“卒之疾病颠连，賫恨以没。”
⒉ 抱恨。
引《后汉书·冯衍传上》“由是为诸王所聘请” 李贤注引汉冯衍《与阴就书》：“衍年老被病，恐一旦无禄，命先犬马，怀抱不报，齎恨入冥。”
唐刘禹锡《唐故中书侍郎平章事韦公集纪》：“有孤前言，齎恨无已。”
唐司空图《绝麟集述》：“冒没已多，幸无大愧，固非齎恨而有作也。”
怀恨、抱恨。
赍jī(1)（动）怀着：～恨｜～志以殁（mò）。(2)（动）把东西送给人：～发｜借寇兵而～盗粮（把兵器献给匪徒；把粮食送给盗贼）。
恨读音：hèn恨hèn(1)（动）仇视；怨恨：～入骨髓｜～之入骨。(2)（动）悔恨；不称心：～事｜遗～。