qǐng sù
qǐng yè
qǐng duì
qǐng méng
qǐng diào
qǐng wài
qǐng biàn
qǐng kè
qǐng fā
qǐng wù
qǐng huì
qǐng shū
qǐng rì
qǐng huǒ
qǐng qǐ
qǐng shì
qǐng sù
qǐng zhǐ
qǐng lái
qǐng guān
qǐng fèng
qǐng zhào
qǐng píng
qǐng mài
qǐng jiàn
qǐng gěi
qǐng zhuàng
qǐng liàng
qǐng jǔ
qǐng fèng
qǐng bìng
qǐng cí
qǐng tuō
qǐng qǐ
qǐng qí
qǐng zhǐ
qǐng shuǐ
qǐng jiào
qǐng zuì
qǐng gài
qǐng chī
qǐng suì
qǐng zhǔn
qǐng jí
qǐng xùn
qǐng ān
qǐng dǎo
qǐng shòu
qǐng yè
qǐng xiè
qǐng zhàn
qǐng ní
qǐng xíng
qǐng qiān
qǐng huàn
qǐng yàn
qǐng gù
qǐng gōng
qǐng yào
qǐng líng
qǐng jià
qǐng yǔ
qǐng yì
qǐng diàn
qǐng shì
qǐng diàn
qǐng miàn
qǐng jiān
qǐng dì
qǐng qī
qǐng shuò
qǐng nì
qǐng shì
qǐng gào
qǐng jiǔ
qǐng lì
qǐng qǐ
qǐng jí
qǐng hūn
qǐng jīng
qǐng qǔ
qǐng shén
qǐng qiú
qǐng jì
qǐng xián
qǐng wěi
qǐng shí
qǐng qiú
qǐng lǎo
qǐng zuì
qǐng zhèng
qǐng hūn
qǐng wèn
qǐng yǐn
qǐng yīng
qǐng qián
qǐng shǎng
qǐng yuán
qǐng hé
qǐng zhǔ
qǐng jùn
qǐng huà
qǐng zhèng
qǐng mìng
qǐng fú
qǐng dài
qǐng gài
qǐng jué
qǐng xiān
qǐng jiǎn
qǐng tuì
qǐng tuō
qǐng fán
qǐng shǔ
qǐng yuàn
qǐng xiáng
qǐng tiě
qǐng fú
qǐng chéng
qǐng jiù
qǐng jiàn
qǐng shùn
qǐng chē
kè fèng
cháng fèng
jìn fèng
shí fèng
zī fèng
hè fèng
yuè fèng
shuāng fèng
fú fèng
xīn fèng
duó fèng
hè fèng
qīng fèng
nián fèng
suì fèng
lián fèng
biān fèng
gàn fèng
wēi fèng
běn fèng
zhì fèng
shì fèng
guān fèng
xué fèng
qián fèng
fá fèng
duàn fèng
gōng fèng
cán fèng
ēn fèng
lù fèng
lǐn fèng
qǐng fèng
hòu fèng
chuò fèng
lì fèng
⒈ 亦作“请奉”。
⒉ 薪俸。
引宋李上交《近事会元》卷四：“女妓入宜春院，谓之内人，亦曰前头人，谓在上前也。骨肉得居教坊，谓之内人家，有请俸。”
宋周煇《清波别志》卷下：“宰臣魏杞等奏：岂有加封而反无请俸。”
金董解元《西厢记诸宫调》卷六：“恁时节奉还一年请俸。”
《荡寇志》第八六回：“如今公事要紧，只等凯旋后，赏赐外多加一份请奉，包在我身上。”
⒊ 指支取薪俸。
引宋叶梦得《石林燕语》卷十：“杜祁公居官清介，每请俸必过初五。”
元无名氏《陈州粜米》第三折：“如今那当差的民户喜，也有那乾请俸的官人每怨。”
支取薪给。
请qǐng(1)（动）请求：～教｜～假。(2)（动）邀请；聘请：～客｜～医生。(3)（副）敬辞；用于希望对方做某事：您～坐｜～准时出席。(4)（动）旧时指买香烛、纸马、佛龛。
俸读音：fèng俸fèng(1)（名）俸禄；旧时称官吏的薪水。(2)（名）姓。