qǐng dì
qǐng yè
qǐng gào
qǐng qián
qǐng fèng
qǐng cí
qǐng dài
qǐng fèng
qǐng duì
qǐng chē
qǐng shì
qǐng zhèng
qǐng zhào
qǐng zuì
qǐng zhǔ
qǐng huà
qǐng shì
qǐng shuǐ
qǐng ní
qǐng nì
qǐng jǔ
qǐng shòu
qǐng qǐ
qǐng jiàn
qǐng liàng
qǐng jùn
qǐng yuán
qǐng ān
qǐng píng
qǐng zuì
qǐng yì
qǐng zhǐ
qǐng zhǐ
qǐng zhèng
qǐng xiān
qǐng wài
qǐng líng
qǐng kè
qǐng qiú
qǐng jí
qǐng lì
qǐng diào
qǐng shén
qǐng zhǔn
qǐng tuì
qǐng dǎo
qǐng shuò
qǐng jiào
qǐng gài
qǐng biàn
qǐng huàn
qǐng jì
qǐng shì
qǐng lǎo
qǐng xiè
qǐng tuō
qǐng mài
qǐng shū
qǐng fā
qǐng yào
qǐng huì
qǐng qí
qǐng shǎng
qǐng qiān
qǐng yuàn
qǐng zhàn
qǐng xíng
qǐng méng
qǐng jí
qǐng wěi
qǐng xián
qǐng huǒ
qǐng gěi
qǐng fú
qǐng qī
qǐng jiàn
qǐng hūn
qǐng yàn
qǐng qǔ
qǐng shí
qǐng rì
qǐng fán
qǐng gù
qǐng xiáng
qǐng tuō
qǐng xùn
qǐng qiú
qǐng diàn
qǐng bìng
qǐng sù
qǐng gài
qǐng hūn
qǐng zhuàng
qǐng yè
qǐng chéng
qǐng wèn
qǐng jiǎn
qǐng yǐn
qǐng gōng
qǐng miàn
qǐng jiù
qǐng fú
qǐng qǐ
qǐng guān
qǐng tiě
qǐng diàn
qǐng hé
qǐng jīng
qǐng jiǔ
qǐng jué
qǐng shùn
qǐng yīng
qǐng lái
qǐng qǐ
qǐng sù
qǐng suì
qǐng jià
qǐng yǔ
qǐng mìng
qǐng jiān
qǐng shǔ
qǐng chī
qǐng wù
zhǔ tuō
zhì tuō
yuǎn tuō
yǎn tuō
nǐ tuō
mǎi tuō
qǐng tuō
gào tuō
fèng tuō
gàn tuō
zì tuō
yāng tuō
fěng tuō
gù tuō
yè tuō
wěi tuō
yí tuō
yù tuō
jiè tuō
yǐ tuō
wěi tuō
jiǎ tuō
tōu tuō
fù tuō
lǚ tuō
bì tuō
huì tuō
yàn tuō
jiǎo tuō
chén tuō
qiān tuō
shǔ tuō
kuǎn tuō
yǐn tuō
xì tuō
kào tuō
guǐ tuō
zhòng tuō
shòu tuō
wěi tuō
chēng tuō
qiú tuō
fù tuō
jié tuō
gù tuō
zhūn tuō
qī tuō
píng tuō
jì tuō
亦作“请托 ”。谓以私事相嘱托；走门路，通关节。
《汉书·翟方进传》：“为相公絜，请託不行郡国。” 颜师古注：“言不以私事託於四方郡国。” 唐韩愈《为韦相公让官表》：“徒知立志廉谨，絶朋势之交；处官恪恭，免请託之累。” 吴组缃《山洪》七：“或者他可以由大哥和奶奶去请托保长到区里关说，证明他的眼睛事实上是看不清东西的。”
请qǐng(1)（动）请求：～教｜～假。(2)（动）邀请；聘请：～客｜～医生。(3)（副）敬辞；用于希望对方做某事：您～坐｜～准时出席。(4)（动）旧时指买香烛、纸马、佛龛。
讬读音：tuō1.同“托”
2.～。