qǐng ān
qǐng fā
qǐng qiú
qǐng yīng
qǐng shì
qǐng biàn
qǐng xiān
qǐng chē
qǐng yì
qǐng gài
qǐng fú
qǐng huàn
qǐng chī
qǐng jǔ
qǐng qī
qǐng yè
qǐng miàn
qǐng huǒ
qǐng gào
qǐng jiān
qǐng jiàn
qǐng qí
qǐng fèng
qǐng hūn
qǐng yuán
qǐng shuǐ
qǐng rì
qǐng hūn
qǐng zhèng
qǐng dǎo
qǐng qián
qǐng shí
qǐng zhǔ
qǐng jiào
qǐng shén
qǐng wù
qǐng zhǐ
qǐng líng
qǐng méng
qǐng qiān
qǐng jiǔ
qǐng sù
qǐng tuō
qǐng jiù
qǐng duì
qǐng shì
qǐng zuì
qǐng lái
qǐng shū
qǐng shì
qǐng shòu
qǐng yàn
qǐng jí
qǐng wèn
qǐng tuì
qǐng jí
qǐng zuì
qǐng qiú
qǐng qǔ
qǐng shuò
qǐng dì
qǐng zhào
qǐng chéng
qǐng diàn
qǐng jì
qǐng diàn
qǐng jīng
qǐng lǎo
qǐng hé
qǐng kè
qǐng jùn
qǐng jiǎn
qǐng fèng
qǐng jué
qǐng gài
qǐng yǐn
qǐng xiáng
qǐng mài
qǐng jiàn
qǐng qǐ
qǐng xíng
qǐng xián
qǐng bìng
qǐng sù
qǐng zhèng
qǐng shùn
qǐng tuō
qǐng jià
qǐng liàng
qǐng yào
qǐng fú
qǐng suì
qǐng huì
qǐng wěi
qǐng zhàn
qǐng shǔ
qǐng lì
qǐng mìng
qǐng diào
qǐng xùn
qǐng gěi
qǐng qǐ
qǐng yè
qǐng guān
qǐng cí
qǐng nì
qǐng xiè
qǐng zhǔn
qǐng gōng
qǐng yuàn
qǐng fán
qǐng zhuàng
qǐng zhǐ
qǐng dài
qǐng huà
qǐng tiě
qǐng gù
qǐng píng
qǐng yǔ
qǐng wài
qǐng qǐ
qǐng shǎng
qǐng ní
jiē shòu
bǐ shòu
chù shòu
mào shòu
nán shòu
yīng shòu
xiǎng shòu
hǎo shòu
fū shòu
zāo shòu
rěn shòu
bài shòu
qǐng shòu
yōu shòu
yíng shòu
dān shòu
dān shòu
lǐng shòu
bǎo shòu
zhī shòu
chī shòu
ěr shòu
dāo shòu
bèi shòu
shòu shòu
jì shòu
jīng shòu
gǎn shòu
gòu shòu
shēn shòu
miàn shòu
mào shòu
cháng shòu
nài shòu
xióng shòu
hán shòu
ráo shòu
dà shòu
chuán shòu
dǐng shòu
xū shòu
cí shòu
jīn shòu
shè shòu
xuè shòu
lǐng shòu
yòu shòu
yì shòu
bǐng shòu
chán shòu
líng shòu
dàn shòu
nà shòu
shēng shòu
huā shòu
méng shòu
chéng shòu
qíng shòu
xīn shòu
kǒu shòu
huó shòu
áo shòu
qū shòu
hán shòu
tīng shòu
bèi shòu
dēng shòu
pán shòu
qíng shòu
xiāo shòu
rèn shòu
shōu shòu
xī shòu
wěn shòu
yōu shòu
⒈ 领受；享受。
引唐韩愈《论变盐法事宜状》：“及至院监请受，又须待其轮次，不用门户，皆被停留。”
元武汉臣《生金阁》第三折：“想着宰相官僚，请受了这千鐘禄难虚耗，怎不的忠心佐圣朝。”
⒉ 官俸；薪饷。
引宋范仲淹《奏陕西主帅带押蕃落使》：“内只蕃官一千餘人，各自请受。”
《水浒传》第十二回：“梁中书见他勤谨，有心要抬举他，欲要迁他做箇军中副牌，月支一分请受。”
《古今小说·汪信之一死救全家》：“﹝程彪、程虎﹞被刘光祖一时驱逐，平日有的请受都花消了，无可存活，思想投奔谁好。”
⒊ 供给。
引《宣和遗事》后集：“於是官司命徙帝居於城东王田观，薪火之类，并令观中请受之。”
领受、承受。
请qǐng(1)（动）请求：～教｜～假。(2)（动）邀请；聘请：～客｜～医生。(3)（副）敬辞；用于希望对方做某事：您～坐｜～准时出席。(4)（动）旧时指买香烛、纸马、佛龛。
受读音：shòu受shòu(1)（动）本义：接受：接受(2)（动）遭受：～灾。(3)（动）忍受；禁受：～不了。(4)（动）〈方〉适合：～吃（吃着有味）｜～听（听着入耳）。