léi chū
léi hōng
léi táo
léi bǎn
léi diàn
léi tián
léi zhóu
léi tán
léi fēng
léi jí
léi fèn
léi zé
léi tíng
léi lóng
léi qí
léi zǔ
léi chuán
léi niǎo
léi dì
léi chén
léi yǔ
léi míng
léi fù
léi gǔ
léi qì
léi téng
léi xíng
léi zōng
léi zhèn
léi mén
léi biàn
léi zūn
léi fǔ
léi bù
léi yuān
léi zhǔ
léi dòng
léi hài
léi gū
léi xiē
léi wén
léi gǔn
léi shén
léi zhuī
léi shǎn
léi fēng
léi bàng
léi fēng
léi bào
léi jiě
léi yǐn
léi yá
léi àn
léi jiá
léi qǐ
léi zú
léi fēng
léi tóng
léi chí
léi qín
léi bù
léi zhuàn
léi niǎn
léi shì
léi yán
léi zhuǎn
léi huǒ
léi bēn
léi xiǎng
léi yīn
léi fēng
léi jīn
léi duī
léi sū
léi gǔ
léi jī
léi zī
léi tàn
léi yě
léi láng
léi měng
léi gōng
léi shǐ
léi zūn
léi míng
léi gǒng
léi jī
léi dá
léi biàn
léi diàn
léi zhé
léi zuò
léi shāng
léi lì
léi hǒu
léi quán
léi táng
léi guāng
léi wén
léi hōng
léi jūn
léi lìng
léi hū
léi gǔ
léi diàn
léi páo
léi dòng
léi zhù
léi shǒu
léi kāi
léi jīng
léi shì
léi yuán
léi zào
léi chē
léi wán
léi tóng
léi qū
léi rán
léi mò
léi xià
léi shòu
léi zhèn
léi lún
léi shī
léi guǎn
léi báo
léi rén
léi léi
léi shì
léi chí
léi bèn
qiè fǔ
chì fǔ
jīn fǔ
pò fǔ
chán fǔ
yuè fǔ
luò fǔ
bǎn fǔ
duò fǔ
jù fǔ
zhuī fǔ
táng fǔ
zhàn fǔ
jīn fǔ
zhì fǔ
bào fǔ
yǐng fǔ
qiáo fǔ
kē fǔ
zhù fǔ
shǒu fǔ
shí fǔ
huī fǔ
zhàng fǔ
yù fǔ
chí fǔ
cháng fǔ
guǐ fǔ
zī fǔ
sāng fǔ
bīng fǔ
jié fǔ
gǔn fǔ
sàng fǔ
kē fǔ
dēng fǔ
táng fǔ
zhēn fǔ
léi fǔ
dāo fǔ
yuè fǔ
kuān fǔ
xiù fǔ
tóu fǔ
méi fǔ
yǎn fǔ
zī fǔ
mù fǔ
zhēn fǔ
tú fǔ
xiāo fǔ
⒈ 传说中雷神用以发霹雳的工具。其形如斧，故称。
引唐李肇《唐国史补》卷下：“﹝雷州人﹞有收得雷斧、雷墨者，以为禁药。”
宋何薳《春渚纪闻·雷斧研铭》：“余经霅川，偶得数雷斧於耕夫。”
宋苏轼《次韵滕大夫·雪浪石》：“画师争摹雪浪势，天工不见雷斧痕。”
王十朋集注：“陈藏器《本草》云：‘霹靂鉞，伺候震处，掘地三尺得之，其形非一，亦有似斧刃者。’”
⒉ 形容器物制作精巧，非人工所能为。
引明宋濂《滩哥石砚歌》：“鬼工雷斧琢削古，天光电影生新容。”
⒊ 谓雷劈。
引清纪昀《阅微草堂笔记·滦阳消夏录四》：“时八里庄三官庙，有雷击蝎虎一事， 安问以物久通灵，多婴雷斧，岂长生亦造物所忌乎。”
1.带异性电的两块云相接近时放出闪电，闪电引起的高温使空气膨胀、水滴汽化而发生的强烈爆炸声。
2.一种爆炸性的武器：水～。地～。
斧读音：fǔ斧fǔ(1)（名）（～子）砍竹、木等用的工具；头呈楔形。也叫斧头（·tou）。(2)（名）古代一种兵器。