léi fēng
léi huǒ
léi fēng
léi bù
léi quán
léi xiǎng
léi duī
léi hū
léi dá
léi shì
léi kāi
léi shì
léi hōng
léi fēng
léi gǔ
léi zūn
léi lì
léi zuò
léi téng
léi bǎn
léi zhèn
léi jiě
léi jūn
léi chē
léi shǐ
léi wén
léi zhóu
léi dì
léi shǒu
léi láng
léi jiá
léi dòng
léi gǔ
léi zhèn
léi chuán
léi yǐn
léi tóng
léi měng
léi lìng
léi yuán
léi zú
léi chén
léi yīn
léi bàng
léi shén
léi zōng
léi guǎn
léi lóng
léi jī
léi zhuàn
léi diàn
léi xíng
léi tíng
léi xià
léi biàn
léi hài
léi jīng
léi yuān
léi jī
léi báo
léi míng
léi wán
léi gǔ
léi qǐ
léi zhù
léi gǔn
léi bēn
léi shǎn
léi yě
léi tàn
léi léi
léi chū
léi yǔ
léi niǎn
léi zhuī
léi yá
léi páo
léi mén
léi míng
léi lún
léi guāng
léi tóng
léi fēng
léi fèn
léi gǒng
léi chí
léi shī
léi yán
léi hǒu
léi bèn
léi diàn
léi táo
léi zhǔ
léi chí
léi qū
léi niǎo
léi tán
léi fù
léi dòng
léi zǔ
léi jīn
léi shòu
léi shì
léi diàn
léi rán
léi táng
léi bù
léi fēng
léi qí
léi mò
léi zūn
léi qì
léi àn
léi jí
léi zī
léi gōng
léi biàn
léi gū
léi zhé
léi zhuǎn
léi wén
léi zé
léi sū
léi xiē
léi zào
léi tián
léi fǔ
léi bào
léi hōng
léi shāng
léi rén
léi qín
líng téng
bào téng
bēng téng
xiāng téng
dǎo teng
bō téng
fú téng
qiān téng
chōng téng
pǎo téng
xuān téng
tī téng
méng téng
chì téng
gē téng
qiāo téng
bǎo téng
pēn téng
jué téng
juàn téng
shēng téng
méng téng
huān téng
diāo téng
fēi téng
zhēng téng
chuī téng
fèi téng
cuān téng
chāo téng
bēn téng
guì téng
zhì téng
yún téng
xiān téng
yīng téng
fǎn teng
qí téng
qiāo téng
hōng téng
rè téng
huān téng
xiāo téng
kuà téng
xiān téng
zhí téng
dáo téng
xuān teng
zhē teng
fǎn téng
pū tēng
hōng téng
hǒng téng
xuàn téng
qìng téng
qiáo téng
léi téng
pēng téng
biāo téng
dǎo téng
fēn téng
lóng téng
pèi téng
hūn téng
qiān téng
zhī téng
zú téng
dǎo teng
qiào téng
bēn téng
měng téng
méng téng
chí téng
fēi téng
pù téng
tú téng
tāo téng
bò téng
nào teng
pào téng
zhuǎn téng
⒈ 谓雷鸣电闪。
引唐李白《古风》之十六：“精光射天地，雷腾不可衝。”
唐柳宗元《兴州江运记》：“於是决去壅土，疏导江涛，万夫呼抃，莫不如志。雷腾云奔，百里一瞬。既会既远，澹为安流。”
1.带异性电的两块云相接近时放出闪电，闪电引起的高温使空气膨胀、水滴汽化而发生的强烈爆炸声。
2.一种爆炸性的武器：水～。地～。
腾读音：téng腾téng(1)（动）奔驰或跳跃：～空｜～起。(2)（动）升到空中：升～｜飞～。(3)（动）使空：～开｜～地方。(4)（动）用在某些动词后表示反复：折～｜翻～。(5)（动）（Ténɡ）姓。