fù wù
fù lù
fù zhí
fù zū
fù shēng
fù gòng
fù xián
fù cún
fù yǒu
fù cái
fù yú
fù fú
fù lǐ
fù shǎng
fù shì
fù mì
fù guī
fù é
fù mìng
fù bì
fù zhì
fù diào
fù kè
fù yǒu
fù míng
fù zhí
fù suàn
fù bì
fù gé
fù sù
fù shuì
fù bǐ
fù shí
fù liǎn
fù cǎi
fù qíng
fù yǒng
fù yín
fù bǐng
fù xíng
fù jīn
fù nà
fù xiàn
fù gěi
fù mín
fù qián
fù gē
fù shī
fù lùn
fù kè
fù xìng
fù suǒ
fù quán
fù yáo
fù de
fù xù
fù zhèng
fù zhàng
fù yǔ
fù yì
fù shēng
fù fēn
fù sòng
fù jí
fù yùn
fù cái
fù mì
shū mì
jiē mì
jǐn mì
guī mì
yán mì
bǎo mì
fēng mì
zì mì
fā mì
chóng mì
jiān mì
yǐn mì
dào mì
zhōng mì
bì mì
xuán mì
zhēn mì
chōng mì
yǎn mì
mì mì
fàn mì
wén mì
zhěn mì
líng mì
biàn mì
guǐ mì
tāo mì
pì mì
ào mì
bǎo mì
qí mì
qīng mì
guài mì
wǔ mì
jìn mì
jī mì
jìng mì
fēng mì
yuān mì
tàn mì
shèn mì
shén mì
xíng mì
cháng mì
jué mì
shēn mì
⒈ 谓布散其秘藏之物。赋，通“敷”。
引《管子·五行》：“论贤不肖士吏赋祕，赐赏於四境之内。”
王念孙《读书杂志·管子七》引之曰：“赋，布也。布散其所祕藏之物也。”
赋fù(1)（动）（上对下）交给：～予。(2)（名）旧指田地税：田～｜～税。(3)（名）我国古代文体；盛行于汉魏六朝；是韵文和散文的综合体。(4)（动）做（诗、词）：～诗一首。
秘读音：mì,bì[ mì ]1. 不公开的，不让大家知道的：秘密。秘藏（cáng ）。秘方。秘诀。秘计。秘史。神秘。奥秘。
2. 保守秘密：秘而不宣。
3. 珍贵罕见：秘本。秘籍。秘宝。秘府。
4. 姓。