gǔ dǒng
gǔ hòu
gǔ yuè
gǔ mù
gǔ pì
gǔ shū
gǔ sōng
gǔ shī
gǔ lǜ
gǔ jǐn
gǔ huān
gǔ mào
gǔ yún
gǔ qì
gǔ qǔ
gǔ dài
gǔ guān
gǔ yì
gǔ huān
gǔ zhòu
gǔ shǐ
gǔ shù
gǔ wǎng
gǔ chǔ
gǔ zhí
gǔ kuí
gǔ lǎo
gǔ yě
gǔ tiě
gǔ jì
gǔ zhuàn
gǔ jǐng
gǔ chū
gǔ qiào
gǔ huò
gǔ miǎo
gǔ yì
gǔ dū
gǔ lǐ
gǔ huà
gǔ rén
gǔ shì
gǔ jiē
gǔ jìng
gǔ dé
gǔ bǎn
gǔ wán
gǔ diǎn
gǔ qì
gǔ lì
gǔ qù
gǔ zhuāng
gǔ qín
gǔ lěi
gǔ hú
gǔ jiǎn
gǔ jīn
gǔ xī
gǔ wù
gǔ yàn
gǔ zhuān
gǔ zhā
gǔ jīng
gǔ diào
gǔ tóng
gǔ gǔ
gǔ fǎ
gǔ bèi
gǔ sè
gǔ tǐ
gǔ zhuī
gǔ qián
gǔ xùn
gǔ kē
gǔ chóu
gǔ chūn
gǔ wán
gǔ zhì
gǔ zì
gǔ xiāng
gǔ yì
gǔ mào
gǔ xī
gǔ huáng
gǔ dàn
gǔ zhā
gǔ chāi
gǔ zhí
gǔ cuò
gǔ yì
gǔ cháng
gǔ shì
gǔ hèn
gǔ zhuāng
gǔ chéng
gǔ xiān
gǔ yùn
gǔ zé
gǔ jiǎ
gǔ zhuāng
gǔ jiàn
gǔ sè
gǔ yīn
gǔ pǔ
gǔ zǐ
gǔ dàn
gǔ zhé
gǔ mù
gǔ guài
gǔ huà
gǔ xìng
gǔ shí
gǔ mián
gǔ mén
gǔ fù
gǔ jì
gǔ huáng
gǔ yì
gǔ guài
gǔ fó
gǔ běi
gǔ běn
gǔ zhuō
gǔ lái
gǔ dù
gǔ jí
gǔ mù
gǔ yuǎn
gǔ fāng
gǔ guó
gǔ tǔ
gǔ pǔ
gǔ dì
gǔ chà
gǔ yǎ
gǔ jiù
gǔ dù
gǔ shī
gǔ cāo
gǔ ào
gǔ jìng
gǔ huà
gǔ què
gǔ chá
gǔ xùn
gǔ zhì
gǔ zì
gǔ cí
gǔ xuě
gǔ zhě
gǔ lín
gǔ zhēng
gǔ sè
gǔ shū
gǔ lóng
gǔ yì
gǔ lè
gǔ dào
gǔ xué
gǔ xīn
gǔ liè
gǔ yàn
gǔ fēng
gǔ mò
gǔ xǐ
gǔ rì
gǔ wèi
gǔ wén
gǔ shī
gǔ xī
gǔ yì
gǔ kè
gǔ yí
gǔ dú
gǔ yǔ
gǔ xiàn
qī chá
fēng chá
duàn chá
bái chá
tiān chá
xiān chá
kè chá
jiāng chá
fú chá
xīng chá
mà chá
fàn chá
fēng chá
jiǎo chá
máo chá
yóu chá
liú chá
fú chá
bō chá
kē chá
yú chá
gǔ chá
tóu chá
yán chá
diào chá
què chá
yá chá
yā chá
xiā chá
chéng chá
kū chá
jié chá
líng chá
lì chá
hǎi chá
yā chá
hú chá
bēng chá
⒈ 亦作“古楂”。古旧的木筏。楂，一本作“查”。
引隋江总《山庭春日》诗：“古槎横近涧，危石耸前洲。”
唐王昌龄《河上老人歌》：“河上老人坐古槎，合丹只用青莲花。”
唐王维《鸬鹚堰》诗：“独立何褵褷，衔鱼古楂上。”
古gǔ(1)（名）古代（跟‘今’相对）：太～｜厚今薄～。(2)（形）经历多年的：～画｜这座庙～得很。(3)（名）古体诗：五～｜七～。(4)（Gǔ）姓。
槎读音：chá槎chá(1)（名）〈文〉竹木编成的筏子。 (2)（名）同“茬”。