gǔ yí
gǔ liè
gǔ ào
gǔ jí
gǔ zhuàn
gǔ fēng
gǔ zhì
gǔ wán
gǔ kē
gǔ chǔ
gǔ dū
gǔ yīn
gǔ dài
gǔ zhé
gǔ xī
gǔ zì
gǔ yì
gǔ lái
gǔ shū
gǔ lěi
gǔ miǎo
gǔ shǐ
gǔ zhì
gǔ yì
gǔ hèn
gǔ hòu
gǔ xīn
gǔ zhā
gǔ guài
gǔ qǔ
gǔ wén
gǔ dì
gǔ què
gǔ zhí
gǔ dǒng
gǔ zhuāng
gǔ mào
gǔ pì
gǔ rì
gǔ chāi
gǔ sè
gǔ chà
gǔ zhuāng
gǔ xī
gǔ xī
gǔ yàn
gǔ yì
gǔ pǔ
gǔ jìng
gǔ kè
gǔ xìng
gǔ xiāng
gǔ wù
gǔ dú
gǔ xùn
gǔ mén
gǔ qiào
gǔ zhí
gǔ wán
gǔ cuò
gǔ shí
gǔ zǐ
gǔ huān
gǔ zhòu
gǔ gǔ
gǔ chéng
gǔ shī
gǔ yì
gǔ yì
gǔ wǎng
gǔ huà
gǔ diào
gǔ dù
gǔ hú
gǔ shù
gǔ zì
gǔ zhuō
gǔ dàn
gǔ yún
gǔ tǔ
gǔ yě
gǔ kuí
gǔ shī
gǔ zhuī
gǔ qín
gǔ huáng
gǔ zhě
gǔ tiě
gǔ huān
gǔ guài
gǔ fǎ
gǔ huò
gǔ qián
gǔ rén
gǔ xǐ
gǔ pǔ
gǔ lóng
gǔ chūn
gǔ lín
gǔ cāo
gǔ fù
gǔ qì
gǔ guó
gǔ lǎo
gǔ sè
gǔ běi
gǔ tǐ
gǔ chóu
gǔ jìng
gǔ xuě
gǔ xùn
gǔ fāng
gǔ chū
gǔ mián
gǔ tóng
gǔ cháng
gǔ wèi
gǔ yǔ
gǔ jiù
gǔ shī
gǔ lǜ
gǔ huà
gǔ yuǎn
gǔ lǐ
gǔ yuè
gǔ zhuāng
gǔ bǎn
gǔ shū
gǔ mù
gǔ xué
gǔ jiǎ
gǔ mào
gǔ diǎn
gǔ yǎ
gǔ jiē
gǔ sōng
gǔ mù
gǔ zhuān
gǔ dàn
gǔ jì
gǔ yàn
gǔ xiàn
gǔ chá
gǔ jīn
gǔ jǐn
gǔ zhā
gǔ yì
gǔ zhēng
gǔ guān
gǔ sè
gǔ xiān
gǔ běn
gǔ mò
gǔ shì
gǔ qì
gǔ yùn
gǔ huà
gǔ yì
gǔ dù
gǔ mù
gǔ huáng
gǔ zé
gǔ jiàn
gǔ jǐng
gǔ bèi
gǔ lì
gǔ jiǎn
gǔ lè
gǔ jīng
gǔ shì
gǔ dé
gǔ fó
gǔ cí
gǔ jì
gǔ dào
gǔ qù
lán hú
hán hú
ào hú
màn hú
pō hú
dà hú
shì hú
èr hú
rán hú
yún hú
lín hú
diāo hú
hán hú
lǐng hú
kuài hú
chóu hú
tí hú
jiǎ hú
diāo hú
xī hú
zī hú
shān hú
dōng hú
jiàn hú
zá hú
má hú
màn hú
jīng hú
zǐ hú
jiǔ hú
qiū hú
zhuì hú
mí hú
chái hú
shāng hú
ān hú
fēng hú
hán hú
lóng hú
yē hú
fén hú
xuán hú
pān hú
qǐ hú
dǐng hú
jiāo hú
hé hú
chuí hú
láng hú
hú hú
jī hú
zuó hú
nì hú
jié hú
wǔ hú
zhōng hú
sì hú
lú hú
gāo hú
sān hú
yuǎn hú
mó hú
qiāng hú
bá hú
chán hú
gǔ hú
féi hú
xùn hú
diāo hú
zhū hú
xuán hú
fēng hú
bào hú
màn hú
bǎn hú
⒈ 指佛像。因佛为西域胡人，故称。
引宋梅尧臣《题满公僧录西明轩》诗：“西方古胡黄金质，贝叶传写乌行横。”
古gǔ(1)（名）古代（跟‘今’相对）：太～｜厚今薄～。(2)（形）经历多年的：～画｜这座庙～得很。(3)（名）古体诗：五～｜七～。(4)（Gǔ）姓。
胡读音：hú胡hú(1)（名）古代泛称北方和西方的少数民族：～人。(2)（形）古代称来自北方和西方少数民族的（东西）；也泛指来自国外的（东西）：～琴｜～桃｜～椒。(3)姓。(4)（副）表示随意乱来：～闹｜～说。(5)（代）〈书〉疑问词；为什么；何故：～不归？(6)（名）胡子：～须。