yǎo jué
yǎo wēi
yǎo ǎi
yǎo miǎo
yǎo shēn
yǎo yǎo
yǎo niǎo
yǎo wú
yǎo yǎo
yǎo miǎo
yǎo ǎi
yǎo suì
yǎo wěi
yǎo jì
yǎo ěr
yǎo màn
yǎo méng
yǎo míng
yǎo qīng
yǎo tiǎo
yǎo chén
yǎo méng
yǎo máng
yǎo yù
yǎo mò
yǎo miǎo
yǎo gé
yǎo miǎo
yǎo niǎo
yǎo tiǎo
yǎo ruò
yǎo míng
yǎo mò
cāng máng
hào máng
míng máng
miǎo máng
yǎo máng
dàn máng
cāng máng
míng máng
mǎng máng
chún máng
hóng máng
hùn máng
miǎo máng
cāng máng
wāng máng
mí máng
míng máng
cāng máng
xiōng máng
huāng máng
miǎo máng
wēi máng
yāng máng
hàng máng
mí máng
hūn máng
hún máng
hào máng
⒈ 渺茫；迷茫。
引唐牟融《山中有怀李十二》诗：“林前风景晚苍苍，林下怀人路杳茫。”
元吴昌龄《张天师》第二折：“常言道杳茫神鬼事，哥哥也知他在那里。”
清张文光《野月》诗：“野旷烟初歇，孤辉更杳茫。”
⒉ 指渺茫的天际。
引宋苏轼《和陶渊明＜拟古＞》之四：“卢生与若士，何足期杳茫。”
杳yǎo（形）昏暗；远得不见踪影：～然｜～无音信｜～无踪迹。
茫读音：máng茫máng(1)（形）形容水或其他事物没有边际、看不清楚：渺～｜～无头绪。(2)（形）无所知：～然。