huāng shǔ
huāng dàn
huāng yuè
huāng huāng
huāng zhuì
huāng pì
huāng yuǎn
huāng cūn
huāng jiāo
huāng zhāng
huāng dàn
huāng máng
huāng zhāng
huāng tíng
huāng lèi
huāng máng
huāng lái
huāng wài
huāng jū
huāng suì
huāng xū
huāng jì
huāng fú
huāng shū
huāng sè
huāng gǔ
huāng tiān
huāng zhēn
huāng huǒ
huāng dān
huāng jiǎo
huāng yàn
huāng chǔ
huāng yì
huāng fú
huāng huì
huāng dì
huāng huì
huāng qīn
huāng shù
huāng nián
huāng yú
huāng zōu
huāng shì
huāng máng
huāng diàn
huāng tún
huāng huàn
huāng yín
huāng bǎo
huāng bì
huāng táng
huāng jī
huāng mèi
huāng liú
huāng luàn
huāng yuán
huāng zǐ
huāng qiān
huāng chéng
huāng wáng
huāng qiàn
huāng jǐn
huāng shěn
huāng hào
huāng gěng
huāng jí
huāng miù
huāng zhàn
huāng xìn
huāng huò
huāng yān
huāng jì
huāng miù
huāng tiǎn
huāng jǐng
huāng yě
huāng qì
huāng bái
huāng shī
huāng yín
huāng rǎo
huāng cūn
huāng dùn
huāng hū
huāng yàn
huāng zuì
huāng cuì
huāng guì
huāng bèi
huāng lòu
huāng què
huāng qiū
huāng jí
huāng yí
huāng huò
huāng liáng
huāng jué
huāng lǜ
huāng yuè
huāng zhǒng
huāng hán
huāng chūn
huāng sāi
huāng mò
huāng yuè
huāng zì
huāng tǔ
huāng chen
huāng chóu
huāng jué
huāng wú
huāng guài
huāng jiǎn
huāng dù
huāng mào
huāng rén
huāng cǎo
huāng luò
huāng lì
huāng shū
huāng dài
huāng miǎn
huāng hàn
huāng lè
huāng mò
huāng làng
huāng kuì
huāng jí
huāng zhì
huāng xíng
huāng miù
huāng sù
huāng tān
huāng dān
huāng níng
huāng yín
huāng zhèng
huāng fèi
huāng yòu
cāng máng
wāng máng
hóng máng
míng máng
cāng máng
hùn máng
dàn máng
cāng máng
miǎo máng
cāng máng
míng máng
miǎo máng
wēi máng
hào máng
hún máng
mǎng máng
yāng máng
mí máng
hūn máng
huāng máng
xiōng máng
mí máng
chún máng
hàng máng
hào máng
míng máng
miǎo máng
yǎo máng
⒈ 犹渺茫。旷远迷茫。
引南朝梁沉约《郊居赋》：“披东郊之寥廓，入蓬藋之荒茫。”
《新唐书·陈夷行李绅等传赞》：“其言荒茫漫靡，夷幻变现。”
宋苏轼《渚宫》诗：“渚宫寂寞依古郢，楚地荒茫非故基。”
荒huāng(1)（形）荒芜：地～了。(2)（形）荒凉：～村｜～郊｜～岛。(3)（形）荒歉：～年｜备～。(4)（形）荒地：生～｜开～｜垦～。(5)（形）荒疏：别把功课～了｜多年不下棋；～了。(6)（形）严重的缺乏：煤～｜饥～。(7)（形）不合情理：～廖｜～诞。(8)（形）〈方〉不确定的：～信｜～数儿。(9)（形）〈书〉迷乱；放纵：～淫。
茫读音：máng茫máng(1)（形）形容水或其他事物没有边际、看不清楚：渺～｜～无头绪。(2)（形）无所知：～然。