héng shuō
héng sú
héng dìng
héng jiāo
héng xīng
héng chǐ
héng shí
héng shān
héng cháng
héng suǒ
héng yōng
héng gù
héng xùn
héng zī
héng zhì
héng jiǔ
héng chǎn
héng zhǔn
héng qíng
héng mín
héng xiàn
héng zé
héng wēn
héng shì
héng chūn
héng yán
héng míng
héng máo
héng shǔ
héng wén
héng zī
héng cāo
héng cí
héng lì
héng pǐn
héng shǐ
héng shǒu
héng hé
héng fàn
héng dào
héng shù
héng guī
héng yáng
héng dù
héng shì
héng jiào
héng bì
héng diǎn
héng gào
héng fēng
héng děng
héng rì
héng bì
héng zhuàng
héng cái
héng jié
héng tài
héng shā
héng xiàng
héng é
héng xìng
héng yǔ
héng liàng
héng yè
héng tán
héng dé
héng cháng
héng shì
héng rén
héng kē
héng yī
héng yá
héng lùn
héng huī
héng jū
héng gé
héng zhí
héng fēn
héng yuè
héng yáng
héng gàn
chóng guī
bǎn guī
chū guī
qīng guī
chéng guī
zhèng guī
fǎ guī
zǐ guī
tiáo guī
lì guī
zhuǎn guī
miǎn guī
bāng guī
qí guī
liáng guī
zú guī
zhōng guī
jiè guī
qín guī
shéng guī
sù guī
bǎn guī
háng guī
sāi guī
cái guī
míng guī
qián guī
bì guī
xiàn guī
tōng guī
héng guī
huáng guī
cì guī
kuāng guī
yuè guī
fá guī
dìng guī
jiǎo guī
xiāng guī
bàn guī
bái guī
huà guī
kuài guī
kǎ guī
fēng guī
zhōng guī
huán guī
yí guī
qīng guī
jiā guī
jiào guī
zhù guī
huì guī
chǎng guī
cháng guī
fàn guī
jìn guī
cháng guī
hóng guī
tiān guī
liáng guī
yù guī
lù guī
mò guī
shén guī
cháo guī
fāng guī
huá guī
líng guī
shèng guī
xīn guī
jiǔ guī
hóng guī
shì guī
lòu guī
tóng guī
qián guī
jūn guī
hóng guī
jìn guī
fēng guī
zhēn guī
yú guī
rì guī
dù guī
yuán guī
yī guī
yè guī
zhēn guī
dào guī
chén guī
mó guī
dǎng guī
chán guī
hóng guī
xié guī
běn guī
chǎng guī
kǒng guī
xuán guī
xùn guī
⒈ 常规。
引唐颜真卿《＜干禄字书＞序》：“夫筮仕观光，惟人所急，循名责实，有国恆规。”
明刘基《官箴上》：“国有恆规，弱不可陵，愚不可欺，刚不可畏，媚不可随，无取我便，寘人于危。”
清梁章鉅《归田琐记·七十致仕》：“今则距悬车之期只有二年，而尚有议余不应遽退者，殆亦未就古人行藏之大义及仕止之恆规，而一按之也。”
恒héng(1)（形）永久：～心。(2)（名）恒心：有～｜持之以～。(3)（形）平常；经常：～态｜～言｜人之～情。(4)（Hénɡ）姓。
规读音：guī规guī(1)（名）画圆形的工具：圆～｜两脚～。(2)（名）规则；成例：校～｜革除陋～。(3)（动）劝告：～劝｜～勉。(4)（动）谋划；打主意：～划｜～定｜欣然～往。