héng lùn
héng kē
héng zī
héng fēng
héng yuè
héng gù
héng xiàng
héng cāo
héng rén
héng chūn
héng míng
héng dào
héng liàng
héng xiàn
héng dìng
héng xīng
héng jiǔ
héng yī
héng zé
héng shì
héng diǎn
héng děng
héng zhǔn
héng tán
héng xùn
héng cí
héng yán
héng jié
héng lì
héng jiào
héng shǐ
héng bì
héng jiāo
héng yōng
héng zhí
héng hé
héng chǎn
héng wén
héng qíng
héng zī
héng shì
héng yáng
héng máo
héng yá
héng xìng
héng mín
héng zhuàng
héng chǐ
héng huī
héng bì
héng rì
héng pǐn
héng shǒu
héng shì
héng fēn
héng cháng
héng dé
héng shān
héng shǔ
héng sú
héng jū
héng suǒ
héng yǔ
héng shā
héng yè
héng wēn
héng shù
héng shuō
héng gào
héng é
héng dù
héng shí
héng gàn
héng tài
héng gé
héng zhì
héng fàn
héng yáng
héng cái
héng guī
héng cháng
píng yōng
jīng yōng
nú yōng
hé yōng
fǎn yōng
héng yōng
bēi yōng
shū yōng
zhōng yōng
jiǎn yōng
mào yōng
zhī yōng
zhuān yōng
shì yōng
nuò yōng
pí yōng
dài yōng
fēng yōng
wú yōng
wù yōng
bēn yōng
huī yōng
mǎi yōng
mào yōng
cǎi yōng
fū yōng
shì yōng
fèn yōng
chī yōng
shū yōng
jū yōng
jūn yōng
jiàn yōng
chóu yōng
qiǎn yōng
mì yōng
mài yōng
jiāo yōng
jiā yōng
shēng yōng
jì yōng
xū yōng
wú yōng
tú yōng
cháng yōng
shú yōng
gōng yōng
dé yōng
dēng yōng
lòu yōng
kǎo yōng
xiǎn yōng
fù yōng
bǎo yōng
yú yōng
jiā yōng
ái yōng
jǐn yōng
fán yōng
xūn yōng
qīng yōng
liú yōng
àn yōng
fǔ yōng
zhāo yōng
gōng yōng
hūn yōng
qǔ yōng
chóu yōng
⒈ 平常，凡庸。
引汉王充《论衡·讲瑞》：“是故颜渊庶几，不似孔子 ； 有若恆庸，反类圣人。”
恒héng(1)（形）永久：～心。(2)（名）恒心：有～｜持之以～。(3)（形）平常；经常：～态｜～言｜人之～情。(4)（Hénɡ）姓。
庸读音：yōng庸yōng(1)（形）平凡；不高明：～才｜～医｜～凡｜附～｜昏～｜平～。(2)（形）（动）用（用于否定式）：无～细述｜无～讳言｜无～赘述。(3)（形）（助）疑问词；表示反问；岂：～有济乎｜～可弃乎？