chì wèi
dū wèi
dèng wèi
jìng wèi
zuì wèi
bīng wèi
tài wèi
qí wèi
shǒu wèi
zhǔn wèi
jī wèi
gǎn wèi
bù wèi
guó wèi
shào wèi
tíng wèi
xiān wèi
lěi wèi
hù wèi
fù wèi
méi wèi
xiàn wèi
jiào wèi
jūn wèi
chéng wèi
dà wèi
shí wèi
xiào wèi
jiàng wèi
zhōng wèi
⒈ 古代边境武官。竟，通“境”。
引《汉书·王莽传中》：“缘边又置竟尉，以男为之。”
竟jìng(1)（动）完毕：未～之业。(2)（副）从头到尾；全：～日｜～夜。(3)（副）〈书〉终于：有志者事～成。竟jìng副词；表示有点出于意料之外：真没想到他～敢当面撒谎｜都以为他一定不答应；谁知他～答应了。
尉读音：wèi,yù[ wèi ]1. 古代官名，一般是武官：县尉。都尉。卫尉。太尉。
2. 军衔的一级，在校以下：尉官。少尉。上尉。
3. 〔尉氏〕地名，在中国河南省。
4. 姓。