qí kuài
qí wěi
qí hào
qí tíng
qí bù
qí yǔ
qí tóu
qí zhàng
qí huò
qí gān
qí bǎng
qí fān
qí xīng
qí gàn
qí fù
qí zhī
qí duì
qí rén
qí xué
qí jiàn
qí qí
qí chǎng
qí gān
qí zhàng
qí xià
qí huǒ
qí guān
qí yàn
qí bǎng
qí sǎn
qí zhàng
qí zhuàng
qí qiāng
qí dì
qí huī
qí shí
qí de
qí dīng
qí xiào
qí mín
qí gǔ
qí pái
qí zhǔ
qí yì
qí cháng
qí máo
qí páo
qí jiǎ
qí dàng
qí dào
qí zi
qí jié
qí mén
qí qiāng
qí fān
qí shì
qí jīng
qí zhì
qí wèi
qí nú
qí jiǎo
qí zhào
qí hóng
qí jǐng
qí yíng
qí jiàn
qí liú
qí jí
qí fú
qí jūn
qí wàng
qí huā
qí shǒu
qí mǎn
qí chuán
qí qì
qí gài
qí pèi
qí wù
qí tián
qí fān
qí bīng
qí zhì
qí zhuāng
qí zhāng
dèng wèi
shào wèi
fù wèi
chì wèi
shí wèi
jìng wèi
bù wèi
xiàn wèi
zuì wèi
dà wèi
tài wèi
zhōng wèi
tíng wèi
xiào wèi
xiān wèi
méi wèi
dū wèi
jiàng wèi
lěi wèi
hù wèi
chéng wèi
guó wèi
jiào wèi
zhǔn wèi
gǎn wèi
jūn wèi
shǒu wèi
qí wèi
bīng wèi
jī wèi
⒈ 亦作“旂尉”。旗军的尉官。
引《明史·李标传》：“边情危急，遣旂尉侦探。”
清褚人穫《坚瓠八集·击旗始末》：“旗尉势若虎狼，自内持械，挥众凌辱诸生。”
旗qí(1)（名）旗子：国～｜红～｜挂～。(2)（名）清代满族的军队组织和户口编制；后泛指属于满族的：～人｜～袍。(3)（名）内蒙古自治区的行政区划单位；相当于县。
尉读音：wèi,yù[ wèi ]1. 古代官名，一般是武官：县尉。都尉。卫尉。太尉。
2. 军衔的一级，在校以下：尉官。少尉。上尉。
3. 〔尉氏〕地名，在中国河南省。
4. 姓。