hù lín
hù diào
hù bù
hù jiā
hù láng
hù jí
hù shū
hù xiàn
hù fú
hù lìn
hù wèi
hù jué
hù xià
hù guàn
hù biàn
hù wài
hù zhǔ
hù kǒu
hù wèi
hù yì
hù nú
hù cè
hù kè
hù cè
hù zhǐ
hù kǎn
hù jì
hù shì
hù bào
hù píng
hù gōu
hù hé
hù jiōng
hù jūn
hù xí
hù cháng
hù tiē
hù jiāng
hù zào
hù yì
hù mén
hù tiē
hù shuì
hù jiè
hù děng
hù biàn
hù bó
hù cáo
hù shàn
hù fáng
hù zhàng
hù chāo
hù fēi
hù tóu
hù wèi
hù xiǎo
hù bǎn
hù zhèng
hù tíng
hù dīng
hù mǎ
hù xué
hù shuō
hù suàn
hù yù
hù yǒu
hù pǐn
hù zhě
hù duì
jiào wèi
tài wèi
zhōng wèi
méi wèi
dū wèi
zhǔn wèi
tíng wèi
shí wèi
jūn wèi
zuì wèi
shǒu wèi
lěi wèi
shào wèi
jī wèi
jìng wèi
bīng wèi
hù wèi
guó wèi
chéng wèi
xiào wèi
dèng wèi
bù wèi
dà wèi
qí wèi
gǎn wèi
fù wèi
jiàng wèi
xiàn wèi
xiān wèi
chì wèi
⒈ 门神。道教称门神左者为门丞，右者为户尉。参阅明冯应京《月令广义·十二月令》、 清翟灏《通俗编·鬼神》。
引元刘唐卿《降桑椹》第二折：“小圣乃蔡氏门中门神是也，此一位乃户尉之神。”
《西游记》第十回：“他本是英雄豪杰旧勋臣，只落得千年称户尉，万古作门神。”
户hù(1)（名）门（基本义）：门～。(2)（名）人家：住～｜庄～｜～主｜～籍｜千家万～。(3)（名）门第：门当～对。(4)（名）户头；有财务关系的单位或个人：账～｜用～｜开～。(5)（名）（Hù）姓。
尉读音：wèi,yù[ wèi ]1. 古代官名，一般是武官：县尉。都尉。卫尉。太尉。
2. 军衔的一级，在校以下：尉官。少尉。上尉。
3. 〔尉氏〕地名，在中国河南省。
4. 姓。