jiǔ huāng
shú huāng
sì huāng
qián huāng
lóng huāng
jiǎn huāng
yào huāng
liáng huāng
bì huāng
láng huāng
diū huāng
yǎn huāng
nào huāng
shěn huāng
tiān huāng
mào huāng
hóng huāng
tà huāng
chūn huāng
zhá huāng
xì huāng
luò huāng
hū huāng
kāng huāng
xiōng huāng
liào huāng
zāo huāng
huà huāng
wén huāng
hūn huāng
xuān huāng
xián huāng
kāi huāng
màn huāng
shuǐ huāng
biān huāng
wài huāng
dà huāng
jū huāng
bēi huāng
huì huāng
cǎo huāng
kěn huāng
bāo huāng
jiāo huāng
pán huāng
dān huāng
shí huāng
yín huāng
qín huāng
dǎo huāng
mǐn huāng
táo huāng
sè huāng
liú huāng
āi huāng
tān huāng
rè huāng
guān huāng
xū huāng
suì huāng
yí huāng
dān huāng
yōu huāng
liáo huāng
hāo huāng
dù huāng
huái huāng
dài huāng
shān huāng
máng huāng
běi huāng
pāo huāng
sàng huāng
gào huāng
shā huāng
bīng huāng
kāi huāng
hàn huāng
dù huāng
bā huāng
yě huāng
yì huāng
fǔ huāng
liǎo huāng
hán huāng
bèi huāng
nián huāng
mán huāng
tóu huāng
zhēn huāng
liáo huāng
cuì huāng
jiǔ huāng
bǎn huāng
dōng huāng
jī huang
mǎi huāng
yán huāng
xī huāng
gān huāng
cháng huāng
yí huāng
tuò huāng
qióng huāng
fàng huāng
wú huāng
gōng huāng
yuǎn huāng
chú huāng
tuí huāng
dùn huāng
bào huāng
yín huāng
luò huāng
hóng huāng
cán huāng
mào huāng
shāo huāng
pǎo huāng
qiū huāng
xiá huāng
jīng huāng
chen huāng
jí huāng
bào huāng
kōng huāng
jiù huāng
qiàn huāng
nán huāng
zāi huāng
mài huāng
zhōu huāng
diāo huāng
kuáng huāng
hào huāng
fěi huāng
diāo huāng
zhèn huāng
pò huāng
wú huāng
róng huāng
⒈ 指福建及浙江南部沿海地区。泛指我国南方开发较晚的地区。
引唐李白《题嵩山逸人元丹丘山居》诗：“朅来游闽荒，捫涉穷禹凿。”
王琦注：“闽，今福建地，在唐时为建州、福州、泉州、漳州、汀州五郡之地。 东甌与闽地相连接，在唐时为温州、台州、处州三郡之地。 秦时立闽中郡，合东甌在内。至汉始分东甌，以立东海王。太白生平未尝入闽，而温、台、处三州则游歷多见於诗歌，疑此诗所谓‘ 闽荒’者，指东甌之地而言也。”
闽mǐn(1)（名）闽江；水名；在福建。(2)（名）福建的简称。
荒读音：huāng荒huāng(1)（形）荒芜：地～了。(2)（形）荒凉：～村｜～郊｜～岛。(3)（形）荒歉：～年｜备～。(4)（形）荒地：生～｜开～｜垦～。(5)（形）荒疏：别把功课～了｜多年不下棋；～了。(6)（形）严重的缺乏：煤～｜饥～。(7)（形）不合情理：～廖｜～诞。(8)（形）〈方〉不确定的：～信｜～数儿。(9)（形）〈书〉迷乱；放纵：～淫。