kuáng huāng
gān huāng
yào huāng
sì huāng
bèi huāng
jiāo huāng
yí huāng
diāo huāng
liáng huāng
yí huāng
bēi huāng
kāng huāng
luò huāng
luò huāng
hào huāng
dù huāng
mǎi huāng
zhèn huāng
shuǐ huāng
hū huāng
shěn huāng
diāo huāng
rè huāng
xì huāng
yì huāng
wài huāng
wú huāng
bì huāng
shí huāng
qiàn huāng
jiǎn huāng
tà huāng
guān huāng
huái huāng
qín huāng
mài huāng
běi huāng
màn huāng
suì huāng
xiōng huāng
kōng huāng
cuì huāng
tóu huāng
jí huāng
kěn huāng
liáo huāng
nào huāng
dān huāng
hāo huāng
bǎn huāng
pán huāng
bào huāng
yōu huāng
huì huāng
gōng huāng
tuò huāng
bīng huāng
hóng huāng
sè huāng
pāo huāng
gào huāng
biān huāng
dùn huāng
dōng huāng
dà huāng
qiū huāng
wén huāng
jī huang
yín huāng
shāo huāng
fěi huāng
xū huāng
lóng huāng
qióng huāng
shān huāng
zhēn huāng
fàng huāng
jiù huāng
zhōu huāng
mán huāng
zāo huāng
máng huāng
liào huāng
cǎo huāng
sàng huāng
jiǔ huāng
wú huāng
kāi huāng
zāi huāng
hóng huāng
jīng huāng
bā huāng
táo huāng
liú huāng
pò huāng
hàn huāng
yǎn huāng
liǎo huāng
dǎo huāng
tiān huāng
mǐn huāng
róng huāng
kāi huāng
mào huāng
shā huāng
xián huāng
cán huāng
tān huāng
hūn huāng
xiá huāng
jiǔ huāng
láng huāng
tuí huāng
āi huāng
huà huāng
diū huāng
shú huāng
yuǎn huāng
chú huāng
hán huāng
xī huāng
mào huāng
yín huāng
dài huāng
dù huāng
xuān huāng
qián huāng
liáo huāng
bāo huāng
chūn huāng
fǔ huāng
yě huāng
jū huāng
chen huāng
yán huāng
pǎo huāng
nián huāng
cháng huāng
dān huāng
nán huāng
bào huāng
zhá huāng
⒈ 歉收；灾荒。
引宋苏轼《祈晴文》：“神食此上，民命繫焉，无俾歉荒，以作神羞。”
歉qiàn(1)（形）收成不好：～年｜～岁｜～收｜荒～。(2)（名）对不住人的心情：～意｜抱～｜道～｜深致～意。
荒读音：huāng荒huāng(1)（形）荒芜：地～了。(2)（形）荒凉：～村｜～郊｜～岛。(3)（形）荒歉：～年｜备～。(4)（形）荒地：生～｜开～｜垦～。(5)（形）荒疏：别把功课～了｜多年不下棋；～了。(6)（形）严重的缺乏：煤～｜饥～。(7)（形）不合情理：～廖｜～诞。(8)（形）〈方〉不确定的：～信｜～数儿。(9)（形）〈书〉迷乱；放纵：～淫。