màn yīng
màn shén
màn cáng
màn ěr
màn yán
màn dàn
màn cí
màn mèi
màn qiě
màn qī
màn dài
màn shuō
màn yuē
màn gē
màn lián
màn lán
màn dàn
màn cí
màn shēng
màn yú
màn láo
màn kuā
màn qiē
màn yǔ
màn suǒ
màn huāng
màn chī
màn zhèng
màn mà
màn chà
màn dào
màn kòu
màn bì
màn yì
màn chéng
màn jiē
màn hǎo
màn màn
màn yù
màn tā
màn zhà
màn fù
màn wǔ
màn háo
dǎo huāng
yí huāng
mán huāng
yě huāng
huái huāng
xī huāng
yín huāng
pāo huāng
màn huāng
yào huāng
qiū huāng
sàng huāng
liú huāng
shā huāng
kuáng huāng
yán huāng
láng huāng
fàng huāng
bāo huāng
dōng huāng
jīng huāng
wú huāng
hū huāng
pò huāng
hàn huāng
lóng huāng
suì huāng
chú huāng
bèi huāng
biān huāng
cuì huāng
bā huāng
xì huāng
xiá huāng
tuí huāng
tiān huāng
hóng huāng
yōu huāng
kāi huāng
jiāo huāng
kāi huāng
qián huāng
běi huāng
bào huāng
shāo huāng
yǎn huāng
hóng huāng
shuǐ huāng
mào huāng
mǎi huāng
diāo huāng
shú huāng
sì huāng
fǔ huāng
cán huāng
cǎo huāng
shěn huāng
dān huāng
nián huāng
hán huāng
kāng huāng
zhōu huāng
tà huāng
dù huāng
yì huāng
diū huāng
qín huāng
táo huāng
mào huāng
nào huāng
wén huāng
nán huāng
cháng huāng
jū huāng
tóu huāng
xū huāng
dù huāng
dà huāng
máng huāng
liǎo huāng
yí huāng
zāi huāng
gōng huāng
jī huang
diāo huāng
dān huāng
yuǎn huāng
liáng huāng
bǎn huāng
huì huāng
pǎo huāng
luò huāng
jiǎn huāng
gào huāng
sè huāng
jí huāng
wú huāng
liáo huāng
tuò huāng
hào huāng
tān huāng
qiàn huāng
luò huāng
liáo huāng
dài huāng
huà huāng
qióng huāng
pán huāng
mài huāng
rè huāng
mǐn huāng
guān huāng
hūn huāng
bēi huāng
bì huāng
kōng huāng
xián huāng
hāo huāng
gān huāng
bào huāng
chūn huāng
zhèn huāng
bīng huāng
zāo huāng
shān huāng
kěn huāng
chen huāng
zhēn huāng
wài huāng
āi huāng
yín huāng
róng huāng
jiǔ huāng
jiǔ huāng
shí huāng
xuān huāng
jiù huāng
fěi huāng
xiōng huāng
dùn huāng
liào huāng
zhá huāng
⒈ 谦词。犹言随意、粗率地。谩，通“漫”。
引清曹寅《塔湾舟中晓起》诗：“羣峰正清峭，呵笔谩荒题。”
轻蔑，没有礼貌：～骂。
荒读音：huāng荒huāng(1)（形）荒芜：地～了。(2)（形）荒凉：～村｜～郊｜～岛。(3)（形）荒歉：～年｜备～。(4)（形）荒地：生～｜开～｜垦～。(5)（形）荒疏：别把功课～了｜多年不下棋；～了。(6)（形）严重的缺乏：煤～｜饥～。(7)（形）不合情理：～廖｜～诞。(8)（形）〈方〉不确定的：～信｜～数儿。(9)（形）〈书〉迷乱；放纵：～淫。