jùn kuài
jùn jùn
jùn shēng
jùn zhuàng
jùn dé
jùn yuǎn
jùn yì
jùn xióng
jùn bó
jùn zé
jùn mín
jùn jū
jùn zhuī
jùn lì
jùn wěi
jùn mào
jùn shuǎng
jùn zuò
jùn gài
jùn cái
jùn liè
jùn tí
jùn gǔ
jùn yóu
jùn bēn
jùn qì
jùn zǎng
jùn xíng
jùn qí
jùn yù
jùn bù
jùn bēn
jùn lì
jùn mìng
jùn yù
jùn xiāo
jùn gōng
jùn méng
jùn jì
jùn yè
jùn mài
jùn wěn
jùn yì
jùn luó
jùn lì
jùn mào
jùn tú
jùn máng
jùn yīng
jùn dà
jùn mǎ
jùn liáng
jùn zú
jùn lí
jùn mǐn
jùn zhēn
jùn tú
jùn jié
jùn chéng
jùn páng
jùn cǎi
jùn zhěng
jùn cái
jùn jié
jùn huì
jùn qū
jùn fā
jùn jié
jùn měng
jùn chí
lián qí
jīng qí
zī qí
dí qí
jí qí
yòu qí
zhēn qí
biāo qí
gōng qí
piào qí
shěng qí
zhòng qí
chāo qí
ní qí
dié qí
dǎo qí
yú qí
gòu qí
guō qí
yuán qí
xuān qí
shàn qí
máo qí
zuò qí
hú qí
chǎn qí
jiàn qí
guǎng qí
liè qí
chē qí
yuè qí
yuán qí
qīng qí
yú qí
tí qí
tí qí
guān qí
shēng qí
biān qí
xíng qí
gū qí
liáng qí
jùn qí
zhàn qí
shuò qí
xiāo qí
tún qí
lián qí
bái qí
qiān qí
luó qí
yóu qí
bǎi qí
wǎng qí
chóu qí
fú qí
hòu qí
páng qí
lóng qí
kǎi qí
huàn qí
dié qí
shè qí
yì qí
hǔ qí
ruì qí
yóu qí
dòu qí
fēi qí
tuó qí
zhuī qí
kuà qí
luó qí
bù qí
rì qí
yún qí
cóng qí
lán qí
hú qí
tū qí
xiāng qí
mù qí
dān qí
tiē qí
jiě qí
fēng qí
chuán qí
wěi qí
zōu qí
bào qí
piào qí
xiāo qí
yǔ qí
wǔ qí
chūn qí
jiǎ qí
chéng qí
tiě qí
dōu qí
xiào qí
hòu qí
chí qí
mǎ qí
hè qí
xióng qí
⒈ 良马。
引《敦煌变文集·秋吟一本》：“凋按（雕鞍）骏骑，打毬绰绽之衣；玉管金盃，令舞酒沾□□。”
《秦併六国平话》卷上：“如龙骏骑已空回，似虎将军还落马。”
元金仁杰《追韩信》第一折：“俺乘骏骑惧登山，你驾孤舟怕逢滩。”
清张逸少《北征凯旋诗》之三：“犀衣颁七校，骏骑给千屯。”
骏jùn（名）好马：～马。
骑读音：qí骑qí(1)（动）两腿跨坐（在牲口或自行车等上面）：～马｜～自行车。(2)（动）兼跨两边：～缝。(3)（名）骑的马；泛指人乘坐的动物。(4)（名）骑兵；也泛指骑马的人：轻～｜铁～｜车～。