chéng kè
chéng bǎo
chéng lóng
chéng wéi
chéng yì
chéng qiāo
chéng xuān
chéng shèng
chéng láo
chéng xiōng
chéng diào
chéng liáng
chéng chéng
chéng xià
chéng ní
chéng yún
chéng shí
chéng jiǎ
chéng gē
chéng zhā
chéng bēn
chéng tián
chéng qiū
chéng biàn
chéng jī
chéng qián
chéng yù
chéng gāng
chéng lù
chéng zhàng
chéng niè
chéng rén
chéng jǐng
chéng chéng
chéng kōng
chéng wū
chéng guǎng
chéng jí
chéng jiàn
chéng qiě
chéng xì
chéng líng
chéng lán
chéng jiān
chéng shì
chéng zhèng
chéng qí
chéng zuò
chéng kuài
chéng shù
chéng chuán
chéng yú
chéng xí
chéng mì
chéng mù
chéng huáng
chéng sāi
chéng xián
chéng diàn
chéng mén
chéng hú
chéng zhān
chéng fēng
chéng jī
chéng luán
chéng chuán
chéng qiáo
chéng yù
chéng jí
chéng chá
chéng wù
chéng fú
chéng guāi
chéng zhì
chéng xìn
chéng lì
chéng hào
chéng dàn
chéng cè
chéng fǎ
chéng xìng
chéng quán
chéng xìn
chéng kǎn
chéng biān
chéng lǐ
chéng xū
chéng kǎi
chéng jiàn
chéng yùn
chéng huà
chéng bái
chéng yōng
chéng xiàn
chéng líng
chéng zhā
chéng chǔ
chéng chē
chéng féi
shèng yú
chéng léi
chéng jī
chéng miè
chéng dù
chéng jū
chéng cōng
chéng mǎ
chéng qín
chéng lù
chéng jià
chéng yīn
chéng liú
chéng bēi
chéng chú
xuān qí
páng qí
jiàn qí
qiān qí
wěi qí
mù qí
yuán qí
rì qí
tiē qí
tū qí
chóu qí
shàn qí
zōu qí
dǎo qí
bào qí
piào qí
wǔ qí
dōu qí
yú qí
máo qí
chéng qí
kǎi qí
shěng qí
xíng qí
shuò qí
tún qí
chuán qí
jiě qí
yuán qí
xiāo qí
liáng qí
lóng qí
hú qí
yú qí
jīng qí
hú qí
zuò qí
tiě qí
chē qí
gū qí
yǔ qí
hòu qí
piào qí
qīng qí
ní qí
mǎ qí
luó qí
lián qí
tí qí
yún qí
jiǎ qí
yuè qí
zhuī qí
xióng qí
lán qí
dié qí
xiāng qí
gōng qí
lián qí
luó qí
ruì qí
zhàn qí
fēi qí
guān qí
bǎi qí
hòu qí
fú qí
zhēn qí
yóu qí
huàn qí
guō qí
shè qí
zī qí
chí qí
bù qí
yì qí
biāo qí
yòu qí
kuà qí
gòu qí
zhòng qí
xiào qí
wǎng qí
chūn qí
tí qí
jùn qí
cóng qí
dān qí
liè qí
chāo qí
jí qí
dí qí
chǎn qí
bái qí
dié qí
guǎng qí
biān qí
dòu qí
yóu qí
hè qí
hǔ qí
xiāo qí
shēng qí
tuó qí
fēng qí
⒈ 骑马。
引北齐颜之推《颜氏家训·涉务》：“建康令王復，性既儒雅，未尝乘骑，见马嘶歕陆梁，莫不震慑。”
唐杜甫《画马赞》诗：“愚夫乘骑，动必颠躓。”
⒉ 乘坐。
引唐卢照邻《释疾文·粤若》：“有先生兮乘骑日月，期汗漫乎九垓。”
[ chéng ]
1. 骑，坐：乘马。乘车。乘客。乘警。
2. 趁着，就着：乘便。乘机（趁着机会）。乘势。乘兴（xìng）。因利乘便。
3. 算术中指一个数使另一个数变成若干倍：乘法。乘幂（mì）。乘数。
4. 佛教的教派或教法：大乘。小乘。上乘。下乘。
5. 姓。
[ shèng ]
1. 古代称兵车，四马一车为一乘：乘舆。千乘之国。
2. 古代称四为乘：乘矢。乘壶。“以乘韦先牛十二犒师”。
3. 中国春秋时晋国的史书称“乘”，后通称一般的史书：史乘。野乘。
骑读音：qí骑qí(1)（动）两腿跨坐（在牲口或自行车等上面）：～马｜～自行车。(2)（动）兼跨两边：～缝。(3)（名）骑的马；泛指人乘坐的动物。(4)（名）骑兵；也泛指骑马的人：轻～｜铁～｜车～。