tí qiáo
tí yá
tí shū
tí shuō
tí bǔ
tí cān
tí zhǔn
tí kuǎn
tí fèng
tí bǐ
tí shàn
tí fú
tí pǐn
tí pài
tí miàn
tí fēng
tí zhù
tí qiān
tí hóng
tí bǎng
tí jì
tí bá
tí zòu
tí gāng
tí pò
tí gāo
tí gāo
tí bǎng
tí jié
tí jiān
tí jìn
tí yì
tí bǐ
tí é
tí zàn
tí dì
tí tóu
tí niàn
tí míng
tí jué
tí hào
tí miǎn
tí xù
tí biǎn
tí cái
tí quē
tí kuò
tí jiàn
tí jiān
tí kè
tí zhì
tí jiàn
tí cí
tí biǎo
tí còu
tí mù
tí shuō
tí tǎ
tí yú
tí bì
tí huà
tí jù
tí hé
tí jīng
tí jīn
tí huā
tí zhù
tí pái
ròu zhù
bǎo zhù
pǐn zhù
zhī zhù
yáo zhù
yíng zhù
gǒng zhù
pò zhù
kūn zhù
shā zhù
dān zhù
kūn zhù
jǐ zhù
liáng zhù
tiān zhù
zǐ zhù
bā zhù
shuǐ zhù
zhǔ zhù
zuàn zhù
léng zhù
shū zhù
guǐ zhù
dǐ zhù
shuāng zhù
áo zhù
yàn zhù
biāo zhù
xián zhù
dǔn zhù
huā zhù
cù zhù
hé zhù
chǔ zhù
bí zhù
zhī zhù
yī zhù
jī zhù
yù zhù
méi zhù
áo zhù
qín zhù
tí zhù
qióng zhù
diàn zhù
qiú zhù
jiè zhù
fú zhù
fán zhù
jiàn zhù
jīn zhù
dǐ zhù
diāo zhù
mù zhù
sān zhù
dū zhù
qín zhù
bīng zhù
gǒng zhù
gāng zhù
mù zhù
cái zhù
qiàng zhù
tóng zhù
bào zhù
qīng zhù
cuán zhù
gé zhù
shí zhù
bǐ zhù
kuàng zhù
lì zhù
jǐng zhù
huàng zhù
mǎ zhù
yán zhù
kuàng zhù
fēi zhù
huí zhù
jiāo zhù
shēng zhù
zhēng zhù
jī zhù
tiě zhù
dùn zhù
jiāng zhù
jiān zhù
hè zhù
méi zhù
lù zhù
tóng zhù
yuán zhù
gāo zhù
dǐ zhù
huǒ zhù
zhī zhù
⒈ 见“题桥柱”。
⒉ 相传东汉灵帝时， 长陵田凤为尚书郎，仪貌端正。入奏事，“灵帝目送之，因题殿柱曰：‘堂堂乎张， 京兆田郎。’”见汉赵岐《三辅决录》卷二。后遂以“题柱”为称美郎官得到皇帝赏识之典。
引北周庾信《周大将军闻嘉公柳遐墓志》：“魏侯之见刘廙，不觉敛容； 汉主之观田凤，遂令题柱。”
唐杨炯《唐同州长史宇文公神道碑》：“清晨伏奏，几承题柱之恩；閒夜洁斋，惟有张灯之宿。”
唐钱起《和王员外雪晴早朝》：“题柱盛名兼絶唱，风流谁继汉田郎。”
明何景明《送高子登赴试》诗：“题柱名千里，登臺策万言。”
⒊ 谓题写楹联。
引清金埴《不下带编》卷二：“埴先太常一生俭约，始终不渝。于庭前题柱以示后人云：‘俭于己，可以不求于人；俭于官，可以不取于民。’”
题字于柱上。
如：「他在凉亭里挥毫题柱，写下了一副对联。」
题tí(1)本义：（名）头额。(2)（名）题目：标～｜本～。(3)（动）写上；签：～名｜～诗。(4)（Tí）姓。
柱读音：zhù柱zhù(1)（名）柱子：支～。(2)（名）像柱子的东西：水～｜冰～。