gòu wèi
sī wèi
qì wèi
zhēn wèi
hòu wèi
yì wèi
xiān wèi
dàn wèi
gāo wèi
qīng wèi
qù wèi
jiā wèi
miào wèi
wán wèi
lùn wèi
shèng wèi
yú wèi
hé wèi
dì wèi
shī wèi
kǔ wèi
le wèi
yì wèi
lù wèi
biàn wèi
yán wèi
chòu wèi
lèi wèi
là wèi
pǎo wèi
kuàng wèi
chún wèi
shí wèi
qíng wèi
fá wèi
xún wèi
duì wèi
huí wèi
gān wèi
là wèi
xiāng wèi
gāo wèi
zī wèi
nán wèi
hòu wèi
cù wèi
tián wèi
nuǎn wèi
hǎi wèi
jiū wèi
kǒu wèi
běn wèi
lán wèi
pín wèi
jiāng wèi
jiáo wèi
shēng wèi
kūn wèi
zhēn wèi
zǔ wèi
gǔ wèi
róng wèi
dú wèi
yín wèi
chuò wèi
guò wèi
fěng wèi
shuǐ wèi
jiān wèi
zāo wèi
jùn wèi
fēng wèi
shāng wèi
qì wèi
xìng wèi
dàn wèi
yuán wèi
wǔ wèi
dān wèi
yǒu wèi
jiāo wèi
lǔ wèi
shén wèi
zǎn wèi
tiáo wèi
wú wèi
dān wèi
dān wèi
méi wèi
cháng wèi
cí wèi
cù wèi
pǐn wèi
jué wèi
àn wèi
chěng wèi
xiǎng wèi
sè wèi
nì wei
měi wèi
pī wèi
biàn wèi
rù wèi
bǎi wèi
qīn wèi
hán wèi
chéng wèi
zuǐ wèi
jiā wèi
guài wèi
èr wèi
xì wèi
huàn wèi
chǔ wèi
chī wèi
wán wèi
pí wèi
dǐng wèi
shān wèi
guǎ wèi
jiē wèi
yī wèi
qí wèi
yì wèi
gē wèi
tí wèi
tǔ wèi
jì wèi
màn wèi
liè wèi
shì wèi
rén wèi
tǐ wèi
辣味làwèi
(1) 适口开胃，酸、辛或辣得适口
例在一种辣味的卤里腌制的火腿英piquant⒈ 辛辣的味道。
引茅盾《子夜》二：“汽车的喇叭叫……烟卷的辣味，人身上的汗臭：都结成一片。”
例如：这个菜带点辣味，很好吃。
⒉ 比喻语言、文章尖锐泼辣的风格。
引朱自清《论朗诵诗》：“这不是文绉绉的拖泥带水的语言，而是沉着痛快的、充满了辣味和火气的语言。”
剌激的辛味。
如：「他很喜欢吃带有辣味的食物，尤其是麻辣火锅。」
辣là(1)基本义：（名）辛味；像姜、蒜、辣椒等有刺激性的味道：（名）辛味；像姜、蒜、辣椒等有刺激性的味道(2)（动）辣味刺激（口、鼻或眼）：～眼睛｜他吃到一口芥末；～得直缩脖子。(3)（动）狠毒：心狠手～｜口甜心～。
味读音：wèi味wèi(1)（名）物质所具有的能使舌头得到某种味觉的特性：～道。(2)（名）物质所具有的能使鼻子得到某种嗅觉的特性：气～。(3)（名）意味；趣味：兴～。(4)（动）辨别味道。(5)（量）中药配方；药物的一种叫一味：三～药。