fá shù
fá jué
fá duǎn
fá kùn
fá dùn
fá liè
fá shǎo
fá dì
fá què
fá lì
fá suì
fá jiǒng
fá è
fá yuè
fá qì
fá sì
fá huà
fá jié
fá jìn
fá huò
fá lèi
fá è
fá juàn
fá shì
fá fá
fá zī
fá kuì
fá wèi
fá xìng
fá shǒu
fá shí
fá qù
fá rén
fá jué
fá wèi
shēng wèi
dàn wèi
pí wèi
shì wèi
qì wèi
dàn wèi
gāo wèi
běn wèi
lán wèi
le wèi
jiāo wèi
pǎo wèi
qīng wèi
sī wèi
lǔ wèi
wán wèi
huí wèi
shān wèi
wǔ wèi
rù wèi
fěng wèi
chī wèi
chǔ wèi
xiāng wèi
dān wèi
jiā wèi
tǐ wèi
hǎi wèi
měi wèi
liè wèi
zhēn wèi
dǐng wèi
là wèi
yín wèi
èr wèi
sè wèi
zī wèi
guài wèi
shī wèi
wán wèi
biàn wèi
tián wèi
dú wèi
shāng wèi
jué wèi
qí wèi
jiā wèi
huàn wèi
yuán wèi
duì wèi
cí wèi
guǎ wèi
tiáo wèi
róng wèi
pǐn wèi
tǔ wèi
lùn wèi
màn wèi
kǔ wèi
yī wèi
dān wèi
pī wèi
yán wèi
kǒu wèi
xún wèi
dān wèi
zuǐ wèi
jiāng wèi
pín wèi
yì wèi
miào wèi
cháng wèi
gòu wèi
hé wèi
qíng wèi
chěng wèi
xì wèi
chún wèi
jì wèi
àn wèi
jiū wèi
jiáo wèi
zǎn wèi
nuǎn wèi
jùn wèi
shèng wèi
qù wèi
xiǎng wèi
nán wèi
yǒu wèi
shuǐ wèi
qì wèi
gē wèi
yì wèi
wú wèi
lèi wèi
yú wèi
shén wèi
qīn wèi
hán wèi
yì wèi
méi wèi
guò wèi
là wèi
rén wèi
chòu wèi
shí wèi
zǔ wèi
nì wei
zhēn wèi
chuò wèi
tí wèi
gāo wèi
chéng wèi
jiān wèi
cù wèi
gān wèi
xiān wèi
fēng wèi
zāo wèi
lù wèi
fá wèi
dì wèi
kūn wèi
gǔ wèi
biàn wèi
kuàng wèi
bǎi wèi
jiē wèi
hòu wèi
hòu wèi
cù wèi
xìng wèi
乏味fáwèi
(1) 缺乏情趣兴味
例作品乏味，人也庸俗英dull;insipid;drab;tasteless⒈ 无味；没趣味。
引《二十年目睹之怪现状》第十五回：“两个人行令乏味得很，我们还是谈谈説説罢！”
鲁迅《书信集·致郑振铎》：“一切期刊都小品化，既小品矣，而又唠叨，又无思想，乏味之至。”
杜鹏程《在和平的日子里》第三章：“他过去羡慕这个简单的家庭，现在又觉得这个家庭既单调又乏味。”
无味、没趣味。
乏fá(1)（动）缺少：～趣。(2)（形）疲倦：疲～。
味读音：wèi味wèi(1)（名）物质所具有的能使舌头得到某种味觉的特性：～道。(2)（名）物质所具有的能使鼻子得到某种嗅觉的特性：气～。(3)（名）意味；趣味：兴～。(4)（动）辨别味道。(5)（量）中药配方；药物的一种叫一味：三～药。