cháng wèi
cháng qiǎo
cháng shí
cháng jiǔ
cháng dí
cháng zhòu
cháng xiān
cháng kòu
cháng hé
cháng jū
cháng yào
cháng dǎn
cháng gǔ
cháng shòu
cháng shàn
cháng yuán
cháng huì
cháng dì
cháng zhù
cháng xīn
cháng shì
cháng mài
cháng láo
cháng fèn
jiē wèi
shī wèi
shuǐ wèi
yuán wèi
rén wèi
jué wèi
jiū wèi
yú wèi
yì wèi
yì wèi
cí wèi
biàn wèi
zǔ wèi
tiáo wèi
shèng wèi
yán wèi
pī wèi
jiāng wèi
nán wèi
biàn wèi
dān wèi
zhēn wèi
huí wèi
dì wèi
yín wèi
kūn wèi
gē wèi
bǎi wèi
chěng wèi
nì wei
dàn wèi
zuǐ wèi
yī wèi
sī wèi
hǎi wèi
lǔ wèi
guài wèi
qù wèi
jùn wèi
lán wèi
liè wèi
fá wèi
tǐ wèi
sè wèi
àn wèi
wú wèi
cháng wèi
tí wèi
lèi wèi
kǔ wèi
dàn wèi
xiǎng wèi
lù wèi
gāo wèi
le wèi
chún wèi
gǔ wèi
dān wèi
fēng wèi
yì wèi
cù wèi
chuò wèi
shì wèi
hòu wèi
qīn wèi
zāo wèi
hán wèi
duì wèi
guǎ wèi
gòu wèi
měi wèi
qīng wèi
xún wèi
wǔ wèi
yǒu wèi
gān wèi
chéng wèi
jiáo wèi
xìng wèi
shān wèi
qì wèi
shí wèi
dān wèi
pí wèi
zī wèi
qì wèi
dǐng wèi
jiā wèi
méi wèi
chǔ wèi
gāo wèi
shāng wèi
jiān wèi
là wèi
pǎo wèi
tǔ wèi
wán wèi
guò wèi
jiāo wèi
pín wèi
xì wèi
jiā wèi
fěng wèi
róng wèi
chī wèi
là wèi
nuǎn wèi
zǎn wèi
huàn wèi
dú wèi
tián wèi
shēng wèi
cù wèi
miào wèi
jì wèi
chòu wèi
shén wèi
pǐn wèi
rù wèi
hé wèi
xiāng wèi
kǒu wèi
zhēn wèi
běn wèi
hòu wèi
qí wèi
xiān wèi
màn wèi
èr wèi
lùn wèi
wán wèi
qíng wèi
kuàng wèi
⒈ 品辨味道。
引《孔子家语·五帝德》：“﹝黄帝﹞播时百穀，尝味草木。”
明李时珍《本草纲目·序例上》引寇宗奭曰：“黄帝使岐伯尝味草木，定《本草经》，造医方，以疗众疾。”
⒉ 比喻体验。
引叶圣陶《倪焕之》十四：“锄头、鹤嘴、畚箕等等东西拿在手里，我们的心差不多要飞起来了－－我们将亲近长育万物的土地，将尝味淌着汗水劳动的滋味，将看见用自己的力气换来的成绩。”
鄂华《自由神的命运》：“我不知道我是否能有力量写好这一篇札记，把我所尝味到的这种心灵的震动，带给每一个读它的人。”
尝cháng(1)基本义：（动）吃一点儿试试；辨别滋味。(2)（副）曾经。(3)（副）比喻经历过。
味读音：wèi味wèi(1)（名）物质所具有的能使舌头得到某种味觉的特性：～道。(2)（名）物质所具有的能使鼻子得到某种嗅觉的特性：气～。(3)（名）意味；趣味：兴～。(4)（动）辨别味道。(5)（量）中药配方；药物的一种叫一味：三～药。